Einde 2021

Hallo allemaal, dat is lang geleden... Ik dacht iedereen vanaf deze plek alvast gezellige Feestdagen te wensen. Nou ja, met de beperkte mogelijkheden dan. Wie had ooit kunnen bedenken dat het virus ons zolang in de greep zou houden. Maar daar zal ik verder niet over uitwijden. Ik heb tijd om te schrijven, omdat ik gekluisterd zit aan mijn stoel. Gisteren ben ik gevallen op straat, au! Ze zijn hier in het noorden glasvezel aan het aanleggen, overal zijn de trottoirs open gegraven. De tegels worden slordig terug geplaatst. In het schemerdonker zag hondje Sascha een bekende, daar stoof ze op af. Klein hondje, maar o zo sterk trok ze aan de riem. Mijn voet klapte dubbel op de stoeprand, duizelig van de pijn. Foute boel wist ik gelijk, ik lag op straat. Het fijne aan wonen in een dorp, iedereen kwam me helpen. Ik werd naar huis gebracht, een vrouw hier uit het dorp kwam 's avonds eten brengen. Een kennis bracht een paar krukken, kan ik mezelf in huis verplaatsen. Ik woon alleen, met een hond, die moet dagelijks worden uitgelaten.. In de 2 jaar die ik hier inmiddels alweer woon, heb ik goede contacten opgedaan. Een weduwnaar kan goed met hondje overweg. Ze loopt namelijk niet zomaar met iedereen mee. Waarschijnlijk omdat ik haar alleen heb opgevoed? Wat fijn dat het uitlaten is geregeld.. 'Always look at the brightside of life' : Ik heb niks gebroken. Een paar dagen met het been omhoog, wat homeopathische middelen van mijn zus helpen hopelijk de genezing te bespoedigen. Na die paar dagen rust kan ik er vast weer op staan.

Het is heel fijn wonen hier in het noorden van het land. Hebben jullie afgelopen dinsdag het programma 'de streken van Van Boven' aflevering Groninger Waddenkust gezien? Daar was restaurant 'Eisseshof' in het dorp Niehove te zien, waar mijn zus Maria en zwager wonen. Zij hebben daar een B&B, gastenstee Op de Wierde. De uitzending gaf een mooi beeld van de weidse omgeving hier.

Doorgaans vermaak ik mij prima, wekelijks had ik beeldhouwles. Fiona Zondervan is de kunstenares, prachtige beelden maakt zij. Voornamelijk dieren, zo realistisch mogelijk. Heerlijk om daar met elkaar mee bezig te zijn, in die inspirerende omgeving. Zelf ben ik met een uiltje in een boom bezig, een hele uitdaging! Thuis ga ik ermee verder, in de winter stoppen de lessen vanwege de kou.

Zo is er alweer een jaar voorbij, eerst de Feestdagen met Oudejaarsavond doorkomen. Ik ben altijd een beetje weemoedig in deze tijd, denkend aan familieleden die er niet meer zijn. Ook dit jaar geen kerkdienst, wat ik erg betreur en missen zal. Sascha is erg bang voor vuurwerk, ook al is het verboden, er wordt toch altijd afgestoken. Hier in het dorp woont veel jeugd, hou die maar eens tegen. Dit jaar heb ik een huisje aan het Lauwersmeer geboekt, daar is in elk geval geen carbitschieten. Dat is een traditie hier in het noorden, de knallen zijn enorm! Voor mij en de hond een reden om te vluchten. Het is daar heel mooi, vroeger was daar de zee, Staatsbosbeheer heeft er een nationaal park aangelegd. Er is daar het donkerste gedeelte van Nederland, met het zogenaamde Dark Sky gedeelte. De sterrenhemel is daar goed te bewonderen. Je kunt daar heerlijk wandelen in de bossen en Sascha rent daar vrolijk over de strandjes. Er is tevens een prachtig restaurant 'Het Booze Wijf' genaamd, voor lekkere koffie of lunch.

Iedereen wens ik een mooi en bovenal GEZOND 2022 toe! Wie weet tot ziens in het nieuwe jaar. Hartelijke groet, Tineke en Sascha

Terschelling

10 Dagen Terschelling, wat is het hier mooi! Ik had voor een week geboekt, maar later met 4 dagen verlengt. Het is hier heerlijk rustig, vooral in de bossen. Daarbij is het ook prachtig weer, de zon schijnt volop. Al geeft de weervoorspeller maar 10 graden aan, uit de wind voelt het als 20 graden. Staatsbosbeheer heeft mooie wandelingen uitgezet, die zijn gemarkeerd met paaltjes. Dat wandelt zo prettig, het is altijd een rondwandeling en je hoeft alleen de bordjes te volgen. Sascha vindt het hier ook heerlijk, ze rent heen en weer door de bossen en het strand. Volgens mijn stappenteller wandel ik vaak wel 12 km per dag, Sascha heeft dan het dubbele gelopen! 's Avonds ligt ze dan ook afgepeigerd op de bank te slapen. Ik verblijf in plaats Formerum, dit ligt in het midden van het eiland. Het bos is op loopafstand, zo fijn! Er is een molen vlakbij waar ze o.a. koffie en gebak to-go verkopen. Veel fietsers stoppen daar voor een versnapering. De strandtenten zijn ook open voor afhaal snacks en drankjes en ijsjes. Het eiland heeft een goede atmosfeer, iedereen is vriendelijk en zegt elkaar gedag. Dat zal ook wel door het lekkere weer komen denk ik.

Met de boel inpakken verleden week was het nog flink koud, ik heb vooral wollen truien en lange broeken mee. Wie rekent ook op deze langdurige zonnige dagen? Dinsdag een dagje naar West Terschelling geweest, het grootste plaatsje hier. Met de vuurtoren de Brandaris als baken. Een leuk plaatsje met mooie oude huisjes en leuk winkelstraatje. De winkels waren 'op afspraak' open en heb een korte broek en shirtje gekocht. Voor het eerst dit jaar lekker in het zonnetje zitten.

Ik heb het fietskarretje mee, zo rijden Sascha en ik straks naar het strand. Kunnen we daar heerlijk wandelen en zij kan met andere honden spelen. Heerlijk vrolijk gezicht, die blije honden rennend op het strand.. Ik hoop niet dat ik jullie jaloers heb gemaakt met dit verhaal, maar wens iedereen ook een heerlijke vakantie toe deze zomer!

Ingesneeuwd

Februari 2021, een dik pak sneeuw, een koude oosterwind, code rood. Vele winkels dicht, nergens cappucino of warme chocomel drinken en na 21:00 uur thuis blijven. Met de hond naar buiten mag wel, lopend door verlaten straten voelt ook spookachtig. Voor iedereen is het een hele opgave deze periode. Ik heb vooral te doen met alle middenstanders, zoals kappers, koffieshops, restaurants, muzikanten en zzp-ers zonder inkomen. Om niet in de mineur te raken probeer ik me te richten op de goede dingen in mijn leven. Uiteraard is dat mijn lieve hondje Sascha, alhoewel... Zaterdagnacht werd ik 4 keer wakker gemaakt, ze krapt dan aan de deur, steeds harder tot ik wakker word. Naar beneden, wat is er? Ze rende naar de deur die naar buiten leidt, blaffend de tuin in. Na de zoveelste keer midden in de nacht werd ik toch wel kribbig. Hoorde ze de katten vechten? De egel van de buurman schuifelen? Of ander gespuis? Toch 's ochtends even checken in het gras, och ze had diarree, 4 hoopjes gevonden. Dat is toch bijzonder, ze houdt het op, met hoge nood maakt ze mij wakker om buiten te gaan poepen. Gelukkig was het eenmalig, wellicht iets verkeerd gegeten? Vandaag wil ze niet mee naar buiten, de sneeuw en koude wind vindt ze maar niks als Spaanse dame. Als ik haar roep kruipt ze onder de tafel. Bij de kachel in haar mandje met de knuffel suft ze de dag een beetje door. Ik pas me maar een beetje aan, muziek luisteren, beetje lezen en knutselen. Zoals zovelen ben ik ook weer gaan puzzelen, een mooie legpuzzel maken kan behoorlijk verslavend zijn. Dat ene stukje zoeken, die moeilijke donkere hoek toch in elkaar zien te passen.

Het weerbericht meldt de volgende nachten matige tot strenge vorst. Dat biedt mooie vooruitzichten, dan bedoel ik schaatsen! Dat vind ik enorm leuk, alhoewel ik weinig heb geoefend de laatste paar jaren. Mijn schaatsen heb ik geslepen, de warme kleding ligt al klaar. Voorheen waren de Nieuwkoopse plassen een prachtig gebied om te schaatsen, vlakbij mijn huis. Hier moet ik het allemaal nog ontdekken. Het Leekstermeer lijkt geschikt, diepte 1 tot 1,5 meter, daar was vroeger ook veengrond. Hopelijk is het ijs donderdag sterk genoeg en worden er geen malle maatregelen genomen! Er zijn ook volop ondergelopen voetbalveldjes, daar kunnen we hopelijk sneller op. Achter het huis van mijn zus Maria in Niehove is ook een ijsbaan gemaakt. Wie weet kunnen we daar woensdag al schaatsen, de spieren opwarmen. Misschien komen de kleinkinderen ook mee, gezellig samen van de winter genieten. Schaatskoorts, dat lijkt lang geleden..

Straks naar buiten, de sneeuw aan de kant vegen, misschien een mooi figuur maken. Via de Whatsapp kwamen er gisteren plaatjes van de mooiste sneeuwfiguren langs. Een eekhoorn, een hond, een man zittend op een bankje, heel creatief! Voor Sascha heb ik een lekker warm jasje gekocht, eens zien of ze vanmiddag mee naar buiten gaat. De basisschool hier in het dorp is gesloten, de kinderen lopen met sleetjes door de straten en het park.

Iedereen wens ik veel plezier met dit heerlijke winterweer... Lekker naar buiten of vanuit de warme kamer genieten van de mooie witte wereld.

December

Dat is lang geleden.. Tijd om weer eens iets te schrijven. Ik woon alweer een jaar in mijn nieuwe woning, de tijd gaat snel voorbij. Het gaat goed hier in Groningen, het is heel prettig wonen. Voldoende ruimte, akkers, natuur om te wandelen, kleine pittoreske dorpjes. Ik beleef veel plezier aan en met mijn hondje Sascha. Dankzij haar kom ik dagelijks aan voldoende beweging, wandelen in het park vlakbij, of ik rij naar een landgoed of park. In het dorp ken ik nu al meerdere mensen, met de hond uitlaten maak je snel een praatje. Hier in het noorden komen veel vogelsoorten voor. Mijn achtertuin grenst aan de weilanden, zo kan ik vanuit mijn luie stoel van de vogels genieten. Ik strooi ook altijd voer voor de kleine vogels, daar wordt gretig van gegeten. Zo zie ik dagelijks vele mussen, pimpel- en koolmezen, een manke duif die woont hier volgens mij! In het park hoor je de specht, zijn roofvogels, zoals de buizerd, kiekendief, sperwer, ransuilen, maar ook vele watervogels, waaronder de witte reiger. Afgelopen zomer waren er zeer veel ooievaars te zien in de weilanden, men denkt vanwege een muizenplaag.

Hier in het dorp hebben vele mensen de kerstversieringen al uitbundig uitgestald. Ver voordat Sinterklaas was gearriveerd waren vele huizen al volop met kerstverlichting versierd. 's Avonds met het laatste rondje lopen met Sascha maakt het de donkerte wel enigzins draaglijker. Nu heb ik niet altijd zin om in het donker en kou naar buiten te gaan en Sascha houdt er ook niet van. Nu heb ik gelukkig een grote tuin met gras, vaak gaat ze daar even snel plassen voor de nacht. Ze rent dan blaffend de donkere tuin in, zo worden alle spoken verjaagd, en komt ze snel weer naar binnen gerend. Hup het mandje in en gaat ze lekker slapen. Het is een makkelijk, lief dier.

Alle grote klussen in en rond mijn huis zijn nu redelijk klaar. Er is een nieuwe kunsstof voordeur met dubbel glas eromheen geplaatst. De oude voordeur van 40 jaar geleden zat er nog in, dat was echt nodig. De voortuin is opnieuw ingericht, met nieuwe bestrating en beplanting. Echt mooi geworden, in een dorp krijg je daar ook opmerkingen over, leuk toch! Ook nieuwe tegels achter het huis. Jongens, mannen eigenlijk, hier uit het dorp hebben dit gelegd, een van hen is in mijn huis geboren, bijzonder allemaal. Boven in de badkamer laat ik een toilet plaatsen, wel zo prettig. Dat is nu ook bijna klaar, het moet nog betegeld worden en dan kan het toilet erop. Morgen komen de tegels, zaterdag krijg ik hulp om de tegels erop te zetten. Daarna eerst maar weer eens sparen, want het zijn allemaal grote uitgaven geweest.

Elke week op dinsdagmiddag haal ik de kinderen van mijn nicht uit school. Ze zitten in Assen op school, een aardig stukje rijden, maar het is wel heel leuk. Zo bouw je een leuke band op met de kinderen. Voor Sinterklaas had ik voor iedereen een cadeautje gekocht, met een rijm erbij. Ik heb van vroeger thuis daar zulke leuke herinneringen aan, dan kan ik het niet laten om toch iets aan Sinterklaas te doen. De verrassing was geslaagd. Nu werd ik gisteren zelf ook enorm verrast met iets heel creatiefs. De kinderen en mijn nicht Corinne hadden voor mij een grote kruiswoordpuzzel gemaakt. Op een groot houten bord waren spijkertjes geslagen, hier moesten de juiste letters aan opgehangen worden. De vragen hadden allemaal betrekking op mij en mijn leven. Echt zo leuk gemaakt! Eerst hadden we met elkaar gekookt, zo was het een heel bijzonder geslaagde middag. Zo heb ik dit jaar 2 keer bezoek gehad van de Sint, want op 5 december kwamen mijn zus en zwager bij mij eten. Ik had lekker gekookt en na het eten kwamen er ineens allerlei pakjes uit alle hoeken van de kamer. Zo hebben we het met elkaar gezellig gemaakt in deze bijzarre tijden.

Nog maar een paar weken totaan de kerst. Vandaag ben ik begonnen met de kerstboom te zetten. Dat is lang geleden dat ik een boom in huis heb gehaald. Ik heb veel te weinig versiering hiervoor en ben maar zelf engeltjes aan het maken. Het wordt een creatieve boom denk ik zo.. Hierbij wens ik een ieder alvast hele gezellige dagen en vooral, blijf gezond!

Hittegolf

Wat een warmte in Nederland.. Rustig houden is het beste, vandaar tijd voor een nieuw verhaal te schrijven. Het is alweer 4 maanden geleden sinds mijn laatste bericht. Hier in het noorden van Nederland ligt de temperatuur zo'n 5 a 6 graden lager dan in andere delen van het land. Mijn zus uit Driebergen kwam hier gezellig logeren om de warmte daar te ontlopen. Zaterdag probeerde we verkoeling te zoeken bij het Lauwersmeer, maar daar was al Blauwalg in het water. Er stond nauwelijks wind, we hadden het behoorlijk warm. We verbleven bij het hondenstrandje, zoals meerdere hondenbezitters. Daar gingen wel mensen met de hond het water in. Vrij ondiep daar, ik zocht daar ook een beetje verkoeling, samen met hondje Sascha. Ze is geen zwemmer, met de pootjes het water in totaan de buik, dan weer snel de kant oprennen. Even lekker spelen en dan weer de schaduw opzoeken. Achter mijn huis heb ik een diepe tuin, die grenst aan de weilanden. Hier is het eigenlijk nog het beste met deze warmte, er staat altijd een briesje. Tuin ligt op het Noord-Westen, dat is in de zomer lekker. 's Winters is het minder aangenaam, dan is er altijd een koude wind. Maar ja, men kan niet alles hebben.

Ik woon hier vlakbij de waddeneilanden, vanuit mijn achtertuin zie ik de vuurtoren van Schiermonnikoog. Dat eiland trekt me al sinds ik hier woon. Het is een half uur rijden naar de veerboot, met 45 minuten varen ben je al op het eiland. Prima te doen voor een dagtocht. Dat heb ik kunnen ondervinden, met duizenden anderen die ook een dag naar het eiland hebben gepland! Vrijdag de 31e juli had ik het plan opgevat. Dagelijks vertrekken er meerdere veerboten, o.a. om 9:30 uur, een mooie tijd. Om 8:30 uur van huis vertrokken, om na 20 minuten al in de file terecht te komen richting parkeerplaatsen. Er waren al extra boten ingezet, maar alle parkings raakten vol. Ik heb die dag mijn plan maar gestaakt en ben naar Lauwersoog gereden en daar een dag gebleven. Ik had immers alles meegenomen, kleedje, thee, eten, ook voor de hond. Verleden week woensdag 2e poging gedaan, samen met achternichtje Jorinde van 7 jaar. Vroeg gaan rijden, gelukkig een parkeerplaats gevonden naast honderden overige wagens. Kaartjes kopen, mondkapjes paraat, totdat er werd omgeroepen: 'de eerste boot is vol, de 2e boot vertrekt om 10:00 uur'. Zucht.. het was pas 5 over negen, bijna een uur wachten.. Nou ja, eerst maar even wandelen met de hond langs het water en zwaaien naar de vertrekkende boot. Geduld hebben en blij zijn dat we de tocht kunnen maken. Het is allemaal goed geregeld, bij aankomst van de veerboot staan er al bussen klaar die iedereen naar het dorp, of het strand vervoert. We zaten, nou ja stonden, in een bus die naar het centrum van het dorp zou rijden. Ik vroeg welke bus er naar het strand zou rijden. De vriendelijke chauffeur zei toen: 'oh, ik rij wel even door naar de Badweg', zo aardig! Hadden we een privé bus met chauffeur. Ik vind het zo leuk om met de jeugd op pad te gaan. Zo noemde we alle -dit is de eerste keer- ervaringen op die we deze dag meemaakten. Het is een prachtig eiland, met reuze strand, de duizenden bezoekers zagen we niet terug. Er gaan nl. 1000 bezoekers op een boot, er waren 3 boten vertrokken, om 12:30 u ging er nog een boot. Uitgerekend zouden er ca. 3 tot 4000 bezoekers zijn die dag. Op onze verbrandde ruggen na hebben we de leukste dag van ons leven (volgens Jorinde) beleefd.

Mijn tuin is voor het grootste gedeelte gras. Dit was al zo toen ik mijn huis kocht verleden jaar. Zelf heb ik langs de randen stroken met bloeiende planten gemaakt en vlinderstruiken gezet. Deze had ik van mijn vorige adres mogen uitgraven en in mijn tuin gezet. Bijna alle planten heb ik gekregen van deze en gene. Het doet het allemaal goed. Voor het grasveld heb ik mijzelf getrakteerd op een robotmaaier, handig! Altijd een mooi grasveld en zelf niet steeds tegen die klus aanhikken. Ik vind gemaaid gras heerlijk ruiken, maar maaien, nee niet mijn favoriete bezigheid. Nu is er een probleem, mollen in de tuin. Er is een heuze mollenvanger langsgeweest, die naar zijn zeggen 2000 mollen per jaar vangt voor de boeren. 3 Weken had hij het geprobeerd, zonder resultaat. Nu weet iedereen dat ik een dierenvriend ben, ik eet geen vlees e.d. Schaam, schaam, ik heb zelf een klem gezet en hebbes, hij zat erin. Oh, hopelijk was het er maar een, volgens internet heeft een mol een groot territorium, zo groot als een voetbalveld. Helaas deze morgen opnieuw een molshoop in mijn mooie grastapijt. Nee toch, moet ik opnieuw voor dierenbeul spelen, vanavond toch maar weer de klem zetten. SORRY!

Volgende week gaan hier de scholen alweer beginnen, vroeg dit jaar. Dan ga ik weer wekelijks de kinderen van mijn nicht ophalen uit Assen en daarna oppassen. Een hele rit, maar ik vind het leuk om een beetje betrokken te zijn bij de kleinkinderen van zus Maria. We hebben nog een week Terschelling in het verschiet en dan lijkt de zomer alweer voorbij. Het gaat zo snel allemaal, waarschijnlijk omdat we zo ontzettend veel mooie dagen hebben gehad sinds begin van dit jaar. Ik wens iedereen nog een resterende mooie zomer, dat de hitte maar draaglijk mag zijn! Hierbij denk ik vooral aan mijn ex-collega's in het hete kantoorpand, niet te doen daar.

Gekke tijden

Wat leven we momenteel in een surrealistische periode. Soms word ik wakker en kom ik langzaam bij en denk ik, wat was er ook alweer voor vreemds, oh ja Corona! Dit kwam alleen in science fiction films voor. Dankbaar ben ik dat ik in het noorden van het land woon, hier zijn voldoende wandel mogelijkheden. Uiteraard leef ik mee met iedereen voor wie dit een ramp is. De kleine ondernemer, de ZZP-ers, restaurants, musici, maar ook alle eenzame mensen die in een instelling wonen. Mijn broer Nico, die woont op Ursula in Nieuwveen, mag ook geen bezoek ontvangen of op bezoek gaan. Dat zijn toch wel lastige dingen om mee om te gaan.

De lente dient zich volop aan, de verwarmende zonneschijn is toch wel erg welkom momenteel. Ik geniet er in elk geval enorm van, de dagelijkse wandelingen met hondje Sascha zijn heerlijk. Volgens mijn stappenteller op de telefoon loop ik momenteel tussen de 7 en 9 km per dag. Ben ik best wel trots op, ondanks mijn PHPD (= pijntje hier, pijntje daar:)).. Vandaag ben ik met Sascha precies een jaar samen en het gaat erg goed. Het is een rustig hondje met lief karakter, ze speelt graag met andere honden. Die komen we vaak tegen in de wandelgebieden. De buren hebben 2 poezen, moederpoes en een kleintje van een nest verleden jaar. Sascha wil ook met de poezen spelen, de kleine is heel nieuwsgierig en vindt haar ook leuk. Alleen de poes snapt het hondenspelletje niet. Sascha rennen om poes heen, en de poes gaat zitten en kijkt ernaar. De poezen van zus Maria zijn al gewend aan hond in huis, gelukkig maar, ik kom er regelmatig. Naast mij woont een Pools jong gezin met 2 kinderen, het meisje van 8 jaar is al een paar keer komen tekenen, heel leuk. Nu de scholen dicht zijn vervelen de kinderen zich snel, want beide ouders werken veel in een grote kippenslachterij. Voor zulke gezinnen is het erg lastig organiseren nu de scholen dicht zijn.

Bij mijn nieuwe woning is een redelijk grote tuin, daar breng ik momenteel een beetje kleur in. Het was alleen maar gras, wel lekker voor de hond, maar een beetje saai. Wel pech, ik had al bloeiende hortensia's gepoot, toen kwam er nachtvorst. Alle plantjes zijn stukgevroren, ik ben bang dat het niet meer goedkomt met deze planten. Zomerbollen gezet en vlinderstruiken gekregen uit de tuin van mijn vorige verhuurder. Het gras uitsteken is wel erg zwaar werk voor mijn handen, af en toe een dagje pauze inlassen. Vanmiddag gewandeld in park bij Grootegast, daar is ook een grote Aldi voor de boodschappen, het was erg rustig. De karretjes worden schoongemaakt en aangereikt, wat een service. Laten we hopen dat de maatregelen voldoende zijn geweest en dat het virus niet van zonneschijn houdt.

Wens ik alle lezers van mijn verhaal gezellige Paasdagen toe. De Mattheüs Passion is nu te beluisteren op de radio en TV. Geen kerkbezoek, maar dit jaar digitaal bij te wonen. Gekke tijden...

Leven in Kommerzijl

Het is alweer 2 maanden geleden sinds mijn laatste verhaal. Tijd om weer eens wat te vertellen over het leven in Groningen. Hier in het noorden zijn erg veel boerenbedrijven. Veel landbouw, maar ook veeteeld en melkvee. Sinds het CO'2 vraagstuk hangen hier de Nederlandse vlaggen op z'n kop. De boeren gingen destijds met de protesten in Den Haag helemaal hiervandaan met de tractoren protesteren. Ze vertrokken met zwaailichten en toeterend midden in de nacht richting het zuiden. Moet je nagaan, ruim 200 km met een tractor, terwijl het werk op de boerderij ook gewoon doorging. Hopelijk komt er snel een oplossing voor dit milieu vraagstuk.

Hier wordt onder de locale bewoners met dialect gesproken, dat kan ik niet volgen. Op school werd gewoon Nederlands geleerd, als je aangeeft er niets van te begrijpen spreken ze Nederlands. In het dorp Kommerzijl worden diverse activiteiten georganiseerd, door stichting Dorpsbelangen. Een daarvan is om de week gezamenlijk koffie drinken in het dorpshuis. Om een beetje in te burgeren ben ik daar ook naartoe gegaan. Afgelopen dinsdag waren er ca 20 mensen. Voornamelijk 60 plussers, maar reuze vriendelijk allemaal. De mannen zaten bij elkaar aan tafel en de vrouwen aan een andere tafel. 10 Uur werd iedereen hartelijk welkom geheten, hondje Sascha mocht ook mee naar binnen, ze werd volop geprezen om haar prachtige snuit. We kregen koffie met een plak ontbijkoek, na de koffie kon men iets anders bestellen. De meeste bestelden zo vroeg al wijn of bier, maar er was ook advocaat met slagroom. Veel vrouwen namen dit, ik dacht: "Oh zo'n borrelglaasje advocaat lust ik ook wel". Elf uur 's ochtends, nog nooit gebeurt. Met de drankjes werd niet zuinig gedaan, het glaasje advocaat was een whiskyglas halfvol gevuld met een grote dot slagroom! Dat was mij een beetje teveel van het goede. Het was een komisch moment met elkaar. Later werden er nog spelletjes gedaan, maar daar had ik geen zin in. Op dinsdagmiddag pas ik op de kinderen van mijn nicht Corinne, zo had ik een goed excuus om te vertrekken.

Een van de bewoners hier heeft me boeken gebracht over de geschiedenis van het dorp en de gemeente Grijpskerk. De boeken waren samengesteld n.a.v. 500 jarig bestaan van de gemeente. Er staan vele foto's in van hoe het dorp was. Zoals in vele dorpen vroeger, waren hier diverse winkels en bedrijven gevestigd. 3 Bakkers, slagerij, fietsenmaker, kruidenier, noem maar op. Ook is hier een zoutwinning bedrijf geweest, het dorpshuis is hiernaar vernoemd: De 'Soltketen'. De kerk is niet meer in gebruik, die is onlangs verkocht en daar woont iemand nu in. De klokken zijn op het dorpshuis geplaatst, deze zijn in werking. Elk uur slaan de klokken en bij gelegenheden worden de klokken geluidt. In een van de boeken stuitte ik op een opmerkelijke foto, er werden struisvogel hardloop wedstrijden gehouden. De struisvogel met een tuig om en een karretje erachter, zoals met paardenrennen. Hier vlakbij is een struisvogel boerderij. Ik ga daar eens een bezoek brengen en vragen of deze wedstrijden nog steeds worden gehouden. Tevens is hier in de buurt een boerderij met kangoeroe's. We hoeven dus niet naar Australië voor de inheemse dieren te spotten.

Mijn huis is nu aardig op orde. De meeste meubels bij de kringloopwinkels vandaan gehaald. Er staan prachtige spullen tegenwoordig, zo kun je voor weinig geld het huis prima inrichten. Mijn dagen draaien veelal om wandelen met Sascha. Er zijn al 2 hondjes in het dorp waar ik wekelijks mee ga wandelen. Voor haar zijn het leuke speelkameraden en voor mij ook gezellig, zo leer ik over het dorpsleven. Ze weet het snel, ik hoef maar de naam te zeggen en ze rent direct naar het huis toe waar het hondje woont. Straks ga ik hond Benne uitlaten, van de boerderij waar ik 4 maanden heb gewoond. De boerderij is verkocht, ze gaan naar Rotterdam verhuizen. Een hele verandering voor ze!

Op de bovenverdieping heb ik 3 slaapkamers, een ervan ga ik inrichten als logeerkamer. Dan kan ieder die dat wil een bezoek komen brengen op het Groninger platteland. Nog leuk te vermelden, vanuit mijn achtertuin zie ik het licht van de vuurtoren van Schiermonnikoog langsflitsen. Bijzonder toch, zo dichtbij de Waddenzee te wonen. Natuurgebied Lauwersoog is hier een klein halfuur rijden vandaan. Prachtig wandelen daar.

Eerste nacht in nieuwe woning

Op 1 november j.l. heb ik de koopakte getekend voor mijn nieuwe woning. De afgelopen 3 weken zijn een soort maraton geweest. De meeste muren en plafonds zijn geschilderd, een nieuwe cv ketel geplaatst, de keuken staat, nieuwe vloerbedekking gelegd, lampen hangen en (toch nog) veel spullen overgebracht.. Heel veel dank aan zus en zwager Maria en Lex, broer Theo helemaal uit Breda is komen helpen en zus en zwager Agaath en Jan. Zonder jullie hulp had ik het echt niet gered. Nu dus erg moe, hierdoor heb ik deze eerste nacht heerlijk geslapen. Ook hondje Sascha heb ik niet gehoord. Ze was al goed gewend in het nieuwe huis, elke dag nam ik haar mee en tijdens het klussen lag ze lief in haar mandje. De mensen die kwamen om te helpen, ook vreemde werklui, werden allemaal enthousiast begroet, waarna ze rustig ging liggen. Tussendoor een lekkere wandeling maken, voor mezelf ook fijn, even frisse lucht. Ze is nu bijna 10 maanden oud en voor de eerste keer loops geweest. Dat geeft wel enige viezigheid, ik liep vaak met een doekje achter haar aan, vond ze prima. Vandaag voor de zesde keer naar de hondenschool, in Stadspark Groningen. Een prachtig aangelegd park tegenover de paardenrenbaan. Heel goed wordt er lesgegeven, een kleine groep en na de les heerlijk spelen met de andere honden. Dat vindt ze heerlijk, waar ikzelf ook zo blij van wordt.

Kommerzijl, een van de vele plaatsjes in Provincie Groningen met een interessante geschiedenis. Ik kijk uit op het NAM (Nederlandse Aardgas Maatschappij), middenin het gaswinning gebied. Kommerzijl is rond 1600 ontstaan, 'zijl' betekent 'sluis' en ligt aan het 'Kommerzijlsterdiep', een rivier die uitmond in het Reitdiep, welke naar de waddenzee stroomt. De oude sluis bestaat nog, maar zonder sluisdeuren. De brug is in oude staat helemaal opgeknapt, erg mooi. Zo staan er vele mooie panden hier in het dorp, vele vrijstaande woningen met enorm veel grond eromheen. Het is te zien dat hier de grondprijzen nog laag zijn. Er wonen ca. 550 mensen in het dorp. Dat ik hier kom te wonen was voor vele mensen dan ook bekend. Mensen spreken me soms aan en vragen: 'Oh, ben jij de nieuwe bewoner van Dorpsstraat 7?' Nu ben ik in een dorp opgegroeid, daarom voel ik me hier wel thuis. Mensen zijn behulpzaam, gisteren nog hielp een jongen die folders rondbracht, spontaan het bed en matras naar boven brengen. Hij kende het huis, hier woonde zijn vriend, de zoon van de vorige bewoonster. Ook zij zijn behulpzaam, de aanhanger kon ik zo lenen. Erg prettige ervaringen hier tot nu toe. De boer tegenover het huis waar ik hiervoor woonde, bood me een paar keer verse andijvie aan. Deze boer had 4 ganzen op het terrein, dat zijn hele goede waakdieren. Bij elke bezoekers begonnen ze te gakken, ook zo bijzonder; als ze de auto van de boer zagen aankomen begonnen ze ook heel enthousiast te gakken.

Nu eerst maar eens alles laten bezinken en voor alle spullen een plekje zoeken. Ik ben tot de conclusie gekomen dat een tiny house voor mij niet geschikt is. Ik ben blij met deze woning met aparte slaapkamer, extra slaapkamer, een kamer voor de kledingkast, een keuken en schuurtje voor mijn fiets. Een ruime tuin, met vrij uitzicht over de weilanden, waar tot voor kort de schapen liepen. We zitten in de pauzes dan ook steeds voor het raam van het uitzicht te genieten.