Er is alweer een week verstreken sinds mijn laatste bericht. De avonturen rijgen zich aaneen, teveel om allemaal te beschrijven. Maar ik zal een korte weergave geven van de afgelopen dagen.

De boottocht met de ferry was prima verlopen, het laatste gedeelte voeren we over de golf van Biskaje. Het was een enorm schip, 10 verdiepingen hoog en lange gangen. 7 Verdiepingen waren bestemd voor alle voertuigen, vrachtwagens, auto's, caravans en campers. De overige verdiepingen waren slaaphutten, ik had een hut met een raam en douche, simpel maar comfortabel. Helemaal volgeboekt, we reizen wat af. Dan waren er 3 restaurants aan boord en zelfs een zwembad(je). Elke vaartocht gaan er biologen mee om dolfijnen en walvissen te spotten, welke dan in kaart worden gebracht. Helaas op deze tocht zijn er geen van beide gesignaleerd. Ook zag ik opvallend weinig zeevogels, hetgeen betekent dat er weinig vissen waren. Donderdag kwam ik op Bilbao aan en had me voorgenomen om gelijk door te rijden naar Carmen, zij woont in Zaragoza, 300 km verderop. Een hele tocht, maar ook dat ging heel goed. De wegen in Spanje zijn stukken beter dan in Engeland. Er is een redelijk nieuwe tolweg aangelegd van West naar de Oostkust. Prachtige uitzichten over de bergen, langs zonnebloem velden, welke allemaal volledig in de bloei stonden en door het wijngebied Rioga. De vele wijnranken strekten zich over de berghellingen uit, zover ik kon kijken. Noord Spanje is ook enorm groen met bosrijke gedeelten.

In Zaragoza werd ik hartelijk ontvangen door Carmen. Ik zag er een beetje tegenop om door de stad heen te rijden met mijn camper, maar ook in de stad zijn de wegen prima begaanbaar. Carmen had heerlijk gekookt, vers brood gebakken, soep en een schotel met gemengde groenten gemaakt. 's Avonds een wandeling gemaakt langs de rivier de Elba naar Botanische tuinen, met een verlichte fontijn. Het is een mooie stad met vele sporen uit de Romeinse tijd. Een oude stenen brug over de rivier de Elba, een prachtige cathedraal en een gedeelte van de oude stadsmuur. De volgende dag hebben we de oude cathedraal bezocht, te mooi om te bevatten. Rome is er niks bij vergeleken! Een bijzondere anekdote is het volgende; in de oorlog waren er 2 bommen op de cathedraal afgevuurd. Beide bommen zijn niet ontploft, deze hangen nu aan een van de wanden in de cathedraal. De cathedraal is ongeschonden door alle periodes van oorlogen overeind gebleven. Zaragoza is een heel mooie stad om te bezoeken, opvallend schoon en ik heb geen bedelaars of andere vorm van armoede waargenomen.

Er waren nog 360 km te gaan om op de locatie te arriveren, waar de week zangretraite wordt gehouden. Zaterdag heb ik het grootste gedeelte gereden en besloten om te overnachten bij het Kadampa centrum vlakbij Barcelona. Dat is een van de vele centra van het KMC waar ik in Engeland was geweest. Je kunt daar altijd naartoe, het centrum is open voor iedereen. De maaltijden worden verzorgd en voor een kleine bijdrage kun je aanschuiven. Heerlijk na een lange rit rijden. Het laatste stuk was opnieuw een uitdaging, het centrum ligt boven in de bergen. Heel mooi met rondom de natuur. Na mijn rij ervaringen in Engeland kwam ik prima veilig aan. Het centrum kijkt uit over de heilige berg van Montserrat. Zondag na de lunch en na de WorldPeace meditatie heb ik het laatste stuk gereden. Catalonie heeft vele bergen en de wegen zijn goed aangelegd, vele tunnels door de bergen heen. Een heel mooie route, met opnieuw velden met zonnebloemen, maisvelden en wijngaarden.

De zangweek begon zondagavond met een kennismaking tijdens een heerlijke maaltijd. De groep bestaat uit 14 personen, heel symbolisch rond de tafel, zoals we vroeger met ons gezin van 14 personen aan tafel zaten. We zingen mantra's in alle talen, Engels, Joodse liederen, Afrikaanse liederen of gewoon hummen. Jan-Hendrik begeleidt alles op de piano, het samen zingen werkt erg verbindend. We verblijven in een oude boerderij, vroeger was dit een kleine gemeenschap met diverse boerderijen. Er zijn nog resten van een kasteel uit de 8e eeuw. De eigenaar, Frans uit Nederland, woont hier al 40 jaar. In die tijd was er nog geen weg hier naartoe, behalve een ezelspaadje en was de boel flink vervallen. Hij heeft het stukje bij beetje opgeknapt en verhuurt het nu als groepsaccomodatie. Zo zijn er hier yoga weken, zang weken, schilderweken of beeldhouwen. Het lijkt hier net een sprookje. De kapel, ook al eeuwen oud, is nog in originele staat. We zingen hier ook vaak en dat heeft een heel mystieke sfeer. Zo mooi te beseffen dat hier eeuwen geleden ook gezongen, gebeden, gelachen en gehuild is. De doopfont staat nog op dezelfde plek, vele kinderen zijn daar welkom geheten. Op een lager terras is een zwembad aangelegd, vandaar kijk je uit over de vallei met alleen maar bossen. Elke middag nemen we een frisse duik, het weer is prachtig, niet te warm met zo'n 25 graden. Website www.lamiana.com

Vanmiddag komt een zangeres uit Israel om ons de rest van de week mede te begeleiden. Ze schijnt een beroemde zangeres te zijn, het vervolg van de week zal met haar komst een ander tintje krijgen. We zijn benieuwd, tot nog toe was het allemaal prachtig. Je stem te kunnen laten horen met de vallei als klankkast, zover je maar wilt. Vanochtend de echo laten klinken door de vallei heen, dat zijn zulke leuke ervaringen. Maar het zingen vanuit de ziel brengen ook emoties naar boven, in die zin werkt het heel helend. Tranen van ontroering, van dankbaarheid en oud verdriet, het kan hier allemaal stromen. Zo was de tekst van een van de liederen: 'Let the water flow to the river.... etc..' toen is er wel heel wat water gaan stromen.