tineke-new-life.reismee.nl

Benedictine Monastery Montserrat, Spain

Hier op de heilige berg Montserrat verblijf ik inmiddels 5 dagen, tijd voor reflectie en meditatie. Dit klooster bestaat inmiddels ca 1000 jaar, opgericht nadat de Zwarte Madonna meerdere malen aan herders is verschenen in een grot. Het is een bijzondere plek, gebouwd op de berg, zo'n 1000 m boven zeespiegel. Het is een soort openluchtmuseum, met diverse wandelpaden door de bergen. Er wonen en werken tot op heden zo'n 100 Benedictijnse monniken. Tevens is er een muziekschool voor jonge jongens, dagelijks kan men een zangrepetitie bijwonen in de Cathedraal. Ik heb 49 kinderen geteld, de jongste schat ik op 6 jaar. Het is in Spanje nog steeds gebruikelijk dat iemand van het gezin het klooster ingaat. In Nederland is dit haast niet voor te stellen. De kinderen wonen hier intern en gaan in de weekeinden naar huis. De prachtige kinderstemmen zingen elke avond het Salve Regina en nog enkele andere liederen, het klinkt prachtig in de Gotische kerk. Hieraan vooraf kan men de Vespers gezangen van de monikken bijwonen. Het is nog steeds een bedevaartsoord, maar het wordt ook druk bezocht door toeristen vanover de hele wereld. Dagelijks komen hier duizenden bezoekers. Doordat het zo groot is verspreiden de mensen zich wel. Het beeld van de Zwarte Madonna komt uit de 12e eeuw. Deze staat hoog in de Cathedraal opgesteld en men kan hierlangs lopen en de wereldbol in haar rechterhand aanraken. De rest staat achter een glazen zuil, omgeven door prachtig zilverwerk. Het pad leidt door de gangen van de Cathedraal, de wanden bekleedt met prachtige mozaiken, beelden en schilderingen.

Men mag hier met een camper overnachten op de parkeerplaats. Dat is vooral fijn omdat 's avonds de dagtoeristen weer huiswaards gaan en de rust hier neerdaalt. Er is ook een hotel en appartementen, waar de pelgrims verblijven. Zo was er afgelopen week ook een groep uit Nederland die hier jaarlijks een week naartoe komen om te mediteren. Het was heerlijk om weer even Nederlands te kunnen praten na weken van gebrekkig Engels en een mix van Catalaans/ Spaans te communiceren. Het enige gebrek in de camper is af een toe een douche te kunnen nemen. Maar mijn gebed werd verhoord, ik mocht bij een van de Nederlandse dames in het appartement komen douchen. 's Ochtends is het hier prachtig wakker worden, tussen de bergen hangen de wolken, waarboven de zon opkomt. Heel mysterieus zo in de vroege ochtend. 's Avonds als ik in bed lig hoor ik de uilen roepen, verder is het hier heel stil.

Afgelopen weken heb ik wel wat lichamelijke ongemakken moeten overwinnen. Ik was door mijn rug gegaan, kon amper mijn sokken aantrekken. Uiterst ongemakkelijk is het leven in een camper dan wel. Ik was in Palamos, daar is een prachtig zwembad, met sauna en bubbelbaden. Daar ben ik 2 keer naartoe geweest om mijn rugpijn enigszins te verlichten. Nu gaat het weer, maar deze week ging ik vol goede moed een van de vele wandelingen in de bergen hier maken. Na zo'n 8 km kwamen mijn knieen in opstand. Strompelend bereikte ik mijn camper. Gelukkig had ik genoeg eten en drinken ingeslagen en heb een dag rust gehouden. Kwam goed uit, want die dag was er onweer en enorme plensbuien. De herfst is hier ingetreden, eerlijk gezegd heeft het ook invloed op mijn gemoed. Nieuwe plannen moet ik maken, maar zoveel vrijheid kan ook lastig zijn. Wat een contradictie!

Via WorkAway heb ik wel een nieuw adres gevonden, daar ga ik morgen naartoe. Een Duits stel hebben een oude finca gekocht, de vrouw is yogalerares en wil een yogastudio opzetten. Wat mijn taak daar is, is voor mij nog onduidelijk, dat wacht ik maar af. Wat ik wel heb ondervonden is dat 5 uur fysieke arbeid er met mijn lijf niet meer inzit. Dat zal ik moeten accepteren. Ik ben nu aan het orienteren om huizen-/dierenoppasser te worden. Daar zijn verschillende websites voor, mocht iemand die dit leest een tip hebben hoor ik het graag. Of als iemand zelf een oppas zoekt tijdens vakantie, dan kun je mij vragen. In december kom ik naar Nederland, daar verheug ik me wel op nu de donkere avonden zich hier ook aandienen. Straks ga ik opnieuw een mooie wandeling maken, rustig aan en mijn grenzen bewaken. Oh bleven we maar jong en fit!

Reacties

Reacties

Anneke

Hallo Tineke, wat een mooi verhaal weer, Joke en ik zijn jaren geleden ook op de Montserrat geweest en de Zwarte Madonna bezocht. Mijn tweede naam is Scholastica, vernoemd naar de zuster van Oma de Graaff die non was, dus stiekum hoopte mijn moeder ook dat één van haar kinderen het klooster in zou gaan? Haha niet gelukt! We hebben daar in het klooster een afbeelding gezien van de Heilige Scholastica. dus heel herkenbaar je verhaal. Het gaat je goed en zie uit naar je volgende verhaal. Joke en ik gaan a.s. woensdag een bezoekje brengen aan je moeder. Liefs.

Bianca

Hi Tineke mooi verhaal weer. Heel bijzonder wat je meemaakt en je dan weer zo goed kunt teruggrekken in je eentje. Spanje is een mooi land met lieve mensen. Misschien vind je weer een ander leuk adres waar je kunt vertoeven.
Lieve groet

Hilde

Hey lieve Tineke, mooie foto's zeg! Ik heb al een tijdje je verslagen niet gelezen, maar ik vind het leuk weer even rond te neuzen op je site. Fijn om te zien dat het goed met je gaat. Ik denk iedere dag even aan je en dat komt natuurlijk door al die mooie spulletjes van jou. Sowieso bij ieder kopje thee! Met mij en de kids ook alles goed. Geniet van alles, liefs, Hilde

Maria

Inmiddels heb ik je gesproken, en weer zat je bericht in mijn spam/reclamemail. We zien uit naar je komst naar Nederland, nog even genieten daar van de mooie omgeving waar je nu alweer bent. Rustig aan doen en voor je rug zal ik je wat meegeven voor als het weer gebeurt... ?. Laat alles maar van je af glijden! ☺️ Liefs! ?‍♀️❤️

Sofie

Beste Tineke.
Van mijn schoonmoeder van 87, ontving ik 't blad Plus, en las over je plannen om te gaan reizen in je camper.
Wat een enorm moedig en vooral GOED plan om alles te verkopen, achter je te laten en op reis te gaan. Hopelijk blijf je dichtbij jezelf, dan kun je nooit verdwalen.
Ik ben net 60 geworden en van Utrecht naar Zeeland verhuisd, voor de liefde❤️. Mijn bedrijf Sophoseigenwijsheid heeft inmiddels na bijna 7 jaar ook hier een plek gevonden. Dat jij
4 burnouts hebt gehad intrigeert je. Ik begeleid mensen die vastlopen, in werk of persoonlijk leven. Stress en burnout (lees grenzen leren kennen) is m'n specialisatie. Hier komen mensen voor 'n driedaagseRetreat Zeeland. Ook een reis met jezelf, kan ik wel zeggen.
Ik ben reuze benieuwd naar hoe jij nu met grenzen omgaat- om niet in
'n 5e burnout terecht te komen.
?
Voor nu wens ik je een prachtige zonsondergang, waar ik op dit moment enorm van geniet in 't Zeeuwse.
Hartelijke groet, Sofie

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!