Deze week informeerde ex-collega's mij over een schokkende en ongelooflijke gebeurtenis. De voormalig Medical Director Ronel Coetzee, waar ik bijna 7 jaar voor heb mogen werken is plotseling overleden. Ze was nog geen 50 jaar en zojuist begonnen aan een nieuwe uitdaging in Israël. De verhuizing was nog in volle gang. Ze was op kantoor, werd niet lekker en is in het toilet gevonden. Geen leuke manier om het leven te beëindigen. Het was een fantastische vrouw, super intelligent, betrokken bij iedereen en een zeer harde werker. Voor haar ouders, die in Pretoria, SA wonen moet dit een ware nachtmerrie zijn. Mijn gedachten zijn constant bij hen en de mooie momenten op kantoor met alle leuke collega's. We weten allemaal dat de dood ons allemaal staat op te wachten, maar zodra er iemand in de directe omgeving wegvalt, is er bij mij altijd een schok. Waarom werd zij geroepen naar boven, ze was net aan een zeer verantwoordelijke nieuwe taak begonnen. Waarom werd ik niet geroepen, die doelloos aan het rondzwerven is in een camper? Of mijn moeder van 95 jaar, die toch iets prachtigs op de wereld heeft verricht, ze heeft 12 kinderen grootgebracht. Vele herinneringen aan alle mooie mensen die zich al bij de Engelen hebben geschaard, dwalen door mijn hoofd. De grote levensvraag van het waarom laat me momenteel moeilijk los.

Vandaag ga ik me maar richten op de aardse problemen, er zijn hier voldoende taken te vervullen. Schilderwerk, de grote groentetuin onderhouden, maar er zijn hier ook mooie wandelingen of fietstochten te maken. In dit gebied zijn enorm veel olijfbomen, de olijven hangen vol en in grote getalen aan de prachtig gevormde bomen. Ik dacht dat je ze zo kunt plukken en eten, zo glanzend en vol hangen de bomen. Weer wat geleerd, de olijven moeten minstens een jaar in het zout, of zout water staan, voordat deze gegeten kunnen worden. Van de meeste olijven wordt overigens olijfolie geperst. Hier was de oogst ca 500 kg en er is 100 liter olie uit geperst, genoeg om een jaar mee te koken. De olie vloeit hier veelvuldig, er wordt niet op een druppeltje gekeken, alles smaakt heerlijk. Daniël heeft zoete aardappel in heel dunne schijfjes gesneden en dan gefrituurd, heerlijke chips. Elke dag eten we lekker, om de beurt kookt er iemand. Ik geniet altijd als ik zo kan aanschuiven en er met liefde iets voor me is gekookt.

Zoals eerder vermeld ben ik hier samen met Daniël, een jonge man uit Engeland en we passen op de finca. Gisteren samen op de fiets boodschappen gedaan in Tortosa, 16 km verderop. Er is hier op een oude spoorbaan een prachtig fietspad aangelegd, langs de rivier Rio Ebro. Dit is tevens een stuk van de Camino de Santiago, het pelgrimspad wat jaarlijks nog door vele wandelaars wordt gelopen. Het fiets- wandelpad loopt door olijfboomgaarden, sinaasappel- en mandarijnbomen. De bergen op de achtergrond en het najaarszonnetje maakte het perfecte plaatje compleet. Een mooie dag die het verdriet even naar de achtergrond deed verdwijnen. Het huis heeft een prachtig uitzicht over de bergen waar in de ochtend en avond de zon een mooie lichtval op geeft. De fietstocht voerde ook langs een grote hondenkennel, waar zo'n 200 honden worden opgevangen. Ze hebben allen een grote ruimte, beter als in vele kennels waar de honden vaak in een kooi zitten. Ik ga er zeker een deze dagen een bezoek brengen. Ik zit er serieus aan te denken om toch een hond te nemen. Ik hou enorm van dieren, het is een enorme zorg en het zal me ook zeker beperken in mijn vrijheid, daar ben ik me terdege van bewust. Daar tegenover zal het me ook veel vreugde schenken, een dagelijkse kameraad en knuffel.

Vanmiddag ga ik een bezoek brengen aan een Duitse vrouw, ze woont hier al vele jaren en is onlangs haar man verloren. Nu woont ze alleen en heeft ook een groot terrein met vele olijfbomen, 2 honden en schapen. Ik mag daar mijn camper stallen voor de tijd dat ik naar Nederland kom. Van hieruit rijdt een bus rechtstreeks naar de luchthaven, dus mooier kan haast niet. Wellicht kan ik haar een tijdje helpen als ik terugkom uit Nederland. Er zijn eenmaal vele taken, welke een huishouden, dieren en een groot terrein met zich meebrengen. Het gevoel overal alleen voor te staan ken ik maar al te goed. We gaan het bespreken in gebrekkig Engels, Duits en handen en voeten...