Er is ruim een maand verstreken sinds mijn laatste verhaal hier op deze blog. Er is veel gebeurd in deze periode, ik zal de gebeurtenissen chronologisch vertellen.

Op vrijdag 21 juni reed ik via Antwerpen de Nederlandse grens over. Het gaf me een verrassend goed gevoel. Blijkbaar voel ik mij in Nederland het meeste thuis, 'Oost, West, thuis best', zo luidt een bekend spreekwoord. Het heerlijke weer was met me meegereisd, vanaf die dag is het voornamelijk mooi weer geweest. Mijn tante Egidia in Roosendaal zat me al op te wachten, we konden lekker buiten op het terras lunchen. In het klooster wordt er tussen de middag warm gegeten, er stond lekkere vis op het menu. De zaterdag erna reed ik naar de Zeelandse kust, het eiland Walcheren. Wat een prachtig eiland is dat, met hele brede stranden. Het gedeelte vlakbij Domburg mogen de honden op het strand. 's Ochtends tot 10:00 uur zelfs los, wat een feest voor ze. Ook waren er dan paarden die langs de vloedlijn gallopeerden, Sascha rende daar achteraan. Het was een vrolijk gezicht, prachtige paarden, een blije hond, de zon en de zee, de dag begint dan al goed. Het was nog erg rustig, de vakantieperiode nog niet echt begonnen. Op de camping aan zee stonden ook vrienden Han en Nel, we kennen elkaar al 23 jaar. Ik heb 2 hele gezellige weken hier doorgebracht, het was tevens tijdens de hittegolf. Dubbel lekker om dan aan de kust te zijn! De Engelse kennis die in Spanje woont stuurde me een bericht dat het daar boven de 40 graden was. Met temperaturen boven de 30 graden is het niet uit te houden in de camper. Zonder schaduw loopt de temperatuur dan snel op. Ik was precies op tijd vertrokken.

Vrijdag 5 juli vertrok ik richting Nieuwveen, rechtstreeks naar mijn moeder. Ik had haar een lange tijd niet gezien, dat werd hoog tijd. Via de familie had ik al gehoord dat het niet zo goed ging met haar, de huisarts was al een paar keer geweest. Moeder was erg benauwd, zo trof ik haar deze vrijdag ook aan. 'Ze was helemaal op' vertelde ze me, 96 jaar, niet iedereen zal deze leeftijd halen. Eigenlijk was haar plan om 100 jaar te worden, maar het ging niet meer. Deze vrijdag werd nogmaals de huisarts erbij gehaald en na een kort gesprek heeft moeder aangegeven met deze klachten niet verder te willen leven. Toen ging alles heel snel. Na het eten wilde ze naar bed, daar is ze niet meer uit gekomen. Ze heeft zich over kunnen geven en is op dinsdagochtend in alle rust ingeslapen. Al mijn broers en zussen met aanhang, klein- en achterkleinkinderen hebben afscheid kunnen nemen van mijn moeder. Mijn oudste broer Jan heeft als afgevaardigde van de familie heel veel geregeld. Bij een laatste afscheid komt er ontzettend veel kijken, moeder had gelukkig een wilsbeschikking opgesteld. Zo kon het afscheid volgens haar wensen worden geregeld. Zaterdag 13 juli was de begrafenis, ze is opnieuw verenigd met mijn vader. Samen in het graf op begraafplaats Wilnis en boven in de hemel, ze verheugde zich daar enorm op. Het was een waardig afscheid, een mooie kerkdienst met koor, mijn zus Agaath speelde het Ave Maria op accordeon in de kerk. Er waren veel familieleden, vrienden en kennissen bij het afscheid aanwezig. Dat geeft enorm veel steun. Het is helemaal goed zo.

Na deze hectische dagen ging ik naar een prachtige minicamping in de bossen bij Driebergen. Midden tussen de geurige bomen had ik een paar heerlijke dagen. Even bij kunnen komen. Vannacht is voorlopig mijn laatste nacht in de camper. Ik heb een paar dagen op de Veluwe doorgebracht met campervriendin Ineke. Morgen rij ik naar mijn tijdelijke woonruimte. Ik kan een gedeelte van een boerderij huren in Niehove, dit ligt in de provincie Groningen. Vlakbij mijn zus Maria en haar man, haar dochter Corinne, man en kinderen.

Mijn reisavonturen zitten er voorlopig op, er breekt een nieuwe periode aan in mijn leven. Waar ik definitief wil gaan wonen weet ik nog niet, maar ik heb er alle vertrouwen in dat er iets moois op mijn pad komt. Eerst maar eens alle avonturen laten bezinken en de foto's selecteren. Tevens de verhalen op de blog vastleggen in een boekje ofzo. Laatst was het schrikken, kon ik mijn blog niet meer openen! Kreeg ik de melding: 'page expired'. Na veel zoeken heb ik de webbeheerder gevonden en gebeld, ik kan weer inloggen...