Wat een warmte in Nederland.. Rustig houden is het beste, vandaar tijd voor een nieuw verhaal te schrijven. Het is alweer 4 maanden geleden sinds mijn laatste bericht. Hier in het noorden van Nederland ligt de temperatuur zo'n 5 a 6 graden lager dan in andere delen van het land. Mijn zus uit Driebergen kwam hier gezellig logeren om de warmte daar te ontlopen. Zaterdag probeerde we verkoeling te zoeken bij het Lauwersmeer, maar daar was al Blauwalg in het water. Er stond nauwelijks wind, we hadden het behoorlijk warm. We verbleven bij het hondenstrandje, zoals meerdere hondenbezitters. Daar gingen wel mensen met de hond het water in. Vrij ondiep daar, ik zocht daar ook een beetje verkoeling, samen met hondje Sascha. Ze is geen zwemmer, met de pootjes het water in totaan de buik, dan weer snel de kant oprennen. Even lekker spelen en dan weer de schaduw opzoeken. Achter mijn huis heb ik een diepe tuin, die grenst aan de weilanden. Hier is het eigenlijk nog het beste met deze warmte, er staat altijd een briesje. Tuin ligt op het Noord-Westen, dat is in de zomer lekker. 's Winters is het minder aangenaam, dan is er altijd een koude wind. Maar ja, men kan niet alles hebben.

Ik woon hier vlakbij de waddeneilanden, vanuit mijn achtertuin zie ik de vuurtoren van Schiermonnikoog. Dat eiland trekt me al sinds ik hier woon. Het is een half uur rijden naar de veerboot, met 45 minuten varen ben je al op het eiland. Prima te doen voor een dagtocht. Dat heb ik kunnen ondervinden, met duizenden anderen die ook een dag naar het eiland hebben gepland! Vrijdag de 31e juli had ik het plan opgevat. Dagelijks vertrekken er meerdere veerboten, o.a. om 9:30 uur, een mooie tijd. Om 8:30 uur van huis vertrokken, om na 20 minuten al in de file terecht te komen richting parkeerplaatsen. Er waren al extra boten ingezet, maar alle parkings raakten vol. Ik heb die dag mijn plan maar gestaakt en ben naar Lauwersoog gereden en daar een dag gebleven. Ik had immers alles meegenomen, kleedje, thee, eten, ook voor de hond. Verleden week woensdag 2e poging gedaan, samen met achternichtje Jorinde van 7 jaar. Vroeg gaan rijden, gelukkig een parkeerplaats gevonden naast honderden overige wagens. Kaartjes kopen, mondkapjes paraat, totdat er werd omgeroepen: 'de eerste boot is vol, de 2e boot vertrekt om 10:00 uur'. Zucht.. het was pas 5 over negen, bijna een uur wachten.. Nou ja, eerst maar even wandelen met de hond langs het water en zwaaien naar de vertrekkende boot. Geduld hebben en blij zijn dat we de tocht kunnen maken. Het is allemaal goed geregeld, bij aankomst van de veerboot staan er al bussen klaar die iedereen naar het dorp, of het strand vervoert. We zaten, nou ja stonden, in een bus die naar het centrum van het dorp zou rijden. Ik vroeg welke bus er naar het strand zou rijden. De vriendelijke chauffeur zei toen: 'oh, ik rij wel even door naar de Badweg', zo aardig! Hadden we een privé bus met chauffeur. Ik vind het zo leuk om met de jeugd op pad te gaan. Zo noemde we alle -dit is de eerste keer- ervaringen op die we deze dag meemaakten. Het is een prachtig eiland, met reuze strand, de duizenden bezoekers zagen we niet terug. Er gaan nl. 1000 bezoekers op een boot, er waren 3 boten vertrokken, om 12:30 u ging er nog een boot. Uitgerekend zouden er ca. 3 tot 4000 bezoekers zijn die dag. Op onze verbrandde ruggen na hebben we de leukste dag van ons leven (volgens Jorinde) beleefd.

Mijn tuin is voor het grootste gedeelte gras. Dit was al zo toen ik mijn huis kocht verleden jaar. Zelf heb ik langs de randen stroken met bloeiende planten gemaakt en vlinderstruiken gezet. Deze had ik van mijn vorige adres mogen uitgraven en in mijn tuin gezet. Bijna alle planten heb ik gekregen van deze en gene. Het doet het allemaal goed. Voor het grasveld heb ik mijzelf getrakteerd op een robotmaaier, handig! Altijd een mooi grasveld en zelf niet steeds tegen die klus aanhikken. Ik vind gemaaid gras heerlijk ruiken, maar maaien, nee niet mijn favoriete bezigheid. Nu is er een probleem, mollen in de tuin. Er is een heuze mollenvanger langsgeweest, die naar zijn zeggen 2000 mollen per jaar vangt voor de boeren. 3 Weken had hij het geprobeerd, zonder resultaat. Nu weet iedereen dat ik een dierenvriend ben, ik eet geen vlees e.d. Schaam, schaam, ik heb zelf een klem gezet en hebbes, hij zat erin. Oh, hopelijk was het er maar een, volgens internet heeft een mol een groot territorium, zo groot als een voetbalveld. Helaas deze morgen opnieuw een molshoop in mijn mooie grastapijt. Nee toch, moet ik opnieuw voor dierenbeul spelen, vanavond toch maar weer de klem zetten. SORRY!

Volgende week gaan hier de scholen alweer beginnen, vroeg dit jaar. Dan ga ik weer wekelijks de kinderen van mijn nicht ophalen uit Assen en daarna oppassen. Een hele rit, maar ik vind het leuk om een beetje betrokken te zijn bij de kleinkinderen van zus Maria. We hebben nog een week Terschelling in het verschiet en dan lijkt de zomer alweer voorbij. Het gaat zo snel allemaal, waarschijnlijk omdat we zo ontzettend veel mooie dagen hebben gehad sinds begin van dit jaar. Ik wens iedereen nog een resterende mooie zomer, dat de hitte maar draaglijk mag zijn! Hierbij denk ik vooral aan mijn ex-collega's in het hete kantoorpand, niet te doen daar.