Alweer een paar dagen terug bij mijn 'huis', mijn Sunlight camper die geduldig op mij stond te wachten op de boerderijcamping in Maghull. Afgelopen dinsdag 24 juli vloog ik terug van Amsterdam naar Liverpool. Twee weken was ik terug in Nederland, bezoek aan mijn moeder van 95 jaar (wat een sterke vrouw), een zussenweekeinde in een prachtige Safaritent op de Veluwe en verblijf bij vriendin en zussen. De tijd was snel voorbij, allemaal gezellige dingen en aanhoudend prachtig weer. Ik had makkelijk nog een week kunnen blijven, maar het ticket kon niet worden omgeboekt. Wanneer ik terugkeer is nog onduidelijk.

Hier rijgen de mooie dagen zich ook aaneen, een zomer om nooit te vergeten. Gisteren hoorde ik op de BBC radio dat de hoogste temperatuur ooit gemeten in Londen was behaald, 34 graden Celsius = ca. 93 graden Fahrenheit. Liverpool ligt vlak aan de kust, hier geen temperaturen boven de 30 graden (gelukkig), gisteren was het 26 graden Celsius, 80 graden Fahrenheit. Heerlijk weer voor mooie fietstochten. Hier in Engeland zijn promotie campagnes om meer mensen op de fiets te krijgen. Helaas zijn de fietspaden en de veiligheid voor fietsers in de steden voor verbetering vatbaar. Zo fietste ik een groot stuk langs het Liverpool en Leeds canal, waar een fiets- wandelpad langs ligt. Om op dat pad te komen moest ik een klaphek door, met fiets en al, wat echt niet lukte. Twee sterke, vriendelijke engelse mannen tilden mijn fiets voor mij het hek over. Na een paar km over het onverharde pad te hebben gereden doemde er opnieuw een obstakel op. Een vrouw hielp mij de fiets hier doorheen te wurmen. Ze wist mij te vertellen dat dit was om scooters te weren. Verder langs het kanaal waande ik mij terug in de jungle van Costa Rica, zo overgroeid was het pad met prikkende bramenstruiken en laaghangende takken. Al met al een heel avontuur, dankzij het heerlijke weer was het toch genieten.

Liverpool is een culturele stad, waar vele musea en theaters zijn. Zo ben ik gisteravond naar 'The Liverpool Empire Theater' geweest om de 'Carpenters Story' te beluisteren. Een prachtige voorstelling met de liedjes van De Carpenters begeleid door een prachtig orkest. Piano, violisten, drum, gitaristen, een saxofoon, zelfs een prachtige harp en een vrouw met een heel mooie zangstem. Ik heb er erg van genoten. Wisten jullie overigens dat Karen Carpenter al op 32 jarige leeftijd is overleden, ze leed aan anorexia. 's Avonds laat moest ik wel door Liverpool fietsen en met de trein naar huis, het liefste reis ik niet alleen in het donker. Maar ik heb me aangeleerd een praatje te maken en dan komen er altijd behulpzame mensen op mijn pad. Mijn fiets werd de roltrap afgedragen en de trein in en uit, dingen waar ik steeds dankbaar over kan zijn. Zo lag ik rond middernacht weer veilig in mijn bed.

Hier op de camping was het gisteren bij thuiskomst ineens bijzonder druk, studenten uit Uruguay waren hier beland. De boerderijcamping is niet op zoveel bezoekers berekend, met 1 toilet en een douche onstond er vanochtend een lange wachtrij. Ik heb geen haast vandaag, een rustig dagje om plannen te maken. Morgen ga ik weer verkassen, de tocht gaat richting Lake District. Vanaf 12 augustus ga ik vrijwilligerswerk doen in het Manjushri Kadampa Meditation Centre. Een groot Boeddhistisch centrum met 100 vaste bewoners, er komen jaarlijks vele bezoekers voor lezingen of een retraite bij te wonen. Momenteel is er een festival waar duizenden bezoekers van over de hele wereld naartoe komen. Dat vond ik erg druk, vandaar dat ik een latere datum heb gekozen. Ik heb er erg veel zin in, mensen van alle nationaliteiten ontmoeten en ervaren hoe het leven in een dergelijke woongemeenschap is. Voor het zover is heb ik nog tijd om van het Engelse landschap te genieten.