Wat is het hier leuk.. Een heerlijk, levendig gezin, in een prachtige omgeving. De opvoeding is heel bewust en zeer liefdevol. Ramon en Antigona proberen zoveel mogelijk te leven van hetgeen de boerderij opbrengt. 's Ochtends voor het ontbijt kun je buiten druiven, appels en vijgen plukken van de bomen. Ramon maakt met kefir en geitenmelk drinkyoghurt. Alle dieren hebben ook een functie, zo zijn de geiten er om de bomen en de velden te snoeien. Ongelooflijk, de geiten hebben het hele bos weer begaanbaar gegeten. Ze kunnen zelfs doornstruiken eten. Elke ochtend worden ze naar een andere plek geleid om te grazen, zo houden ze de boel mooi kort. Er zijn al 4 kleine geitjes geboren deze week, vanochtend ook weer een kleintje. Ze kunnen gelijk op hun pootjes staan en beginnen direct te drinken. Zo lief. De honden zijn er om het erf te bewaken, alhoewel ze na een aai zo mak als een lammetje zijn. Heel bijzonder hoe de geiten aan de honden gewend zijn. Moedergeit bokt wel naar de hond als die te dichtbij een kleintje komt, maar de honden doen ze niks. De poezen zijn er om de muizen en ratten weg te houden van de graanschuur. De kippen zijn momenteel niet aan de leg, hopelijk komen er snel weer eieren. Dan hebben ze nog een jonge ezel, die moet nog veel leren. Een ezel is niet geschikt om alleen te leven, dat heb ik in Engeland geleerd. Een ezel heeft een vriend nodig, meestal trekken ze hun leven lang met eenzelfde ezel op. Dit heb ik aan hun uitgelegd, ik hoop voor de ezel dat ze snel een vriend krijgt. Nu is het een eenzaam bestaan voor het dier.

De kinderen gaan na 2 maanden vakantie weer naar school, een beetje rust in huis voor een paar uurtjes. Wel halen en brengen de dag door, een hoop geregel. Maar de ouders helpen hier ook een handje mee. We hebben een heel schema in elkaar gezet, met elke dag vaste taken. De kinderen moeten ook hun bijdrage leveren, vandaag met elkaar het huis schoongemaakt. Morgen is mijn taak de lunch koken, hier de hoofdmaaltijd en de 2 kleinsten van school halen. De school is vlakbij, een minischool met in totaal ongeveer 50 kinderen. Alle leeftijden door elkaar, vanaf 3 jaar gaan de kinderen al naar deze school. Het is een klein dorpje, er wonen ongeveer 50 gezinnen. De gemeente bestaat uit diverse kleine dorpen, met in totaal ca. 10.000 inwoners. Echt platteland hier, terwijl het zo dichtbij de overbevolkte kustplaatsen ligt. Veel boerderijen met landbouw, velden met olijfbomen, granen, maar ook varkensboeren. Het is hier prachtig fietsen door de kleine dorpjes met oeroude kerken en pleinen met platanen.

Ramon verbouwd zijn eigen granen, oude rassen, ongemanipuleerd. Zijn grootvader en overgrootvader waren bakker, als kind heeft hij vaak meegeholpen. De boerderij huren ze van een vrouw, waarvan de man pas is overleden. Ze hebben hier veel opgebouwd, onder andere heeft hij hier een traditionele houtoven gemetseld. Hij bakt met veel passie broden op traditionele wijze, met zuurdesem. Nu is het heel verdrietig, ze moeten hier weg. De erfgenamen willen hier een vakantiehuis van maken. Ze verdienen wat geld met de verkoop van het brood en Antigona maakt ook pasta en pizza's. Het is geen vetpot, maar het is een manier van leven wat ze ambieeren. Dichtbij de natuur en niet teveel luxe, zonder TV of mobiele telefoon. Gisteren ben ik naar de biologische markt gefietst waar Antigona de waren verkoopt. Een minimarkt, elke zaterdag in een ander dorpje. Dezelfde kraampjes staan er, iedereen kent elkaar. Een Belg maakt zelf chocolade, een vrouw maakt kleding van biologische katoen, een man bereid verse paella en zo meer. Wat heel leuk is, er wordt muziek gedraaid en dan kun je gratis danslessen krijgen. Op het plein werd volop gedanst, ik heb ook dansles gekregen, onder de platanen, wat meer heb je nodig om vrolijk te worden.

Dit weekeinde was er in het dorp het jaarlijkse feest. Heel leuk met gisteren een kinderkoor dat liedjes uit diverse musicals zong, vandaag een band met Spaanse muziek. Op het plein bij de kerk, onder de bomen, een gezellige boel. Het Spaanse leven gaat hier wel tot laat door, ook de kinderen liggen hier laat op bed. Vanavond om 20:00 uur gingen ze nogmaals in het dorp kijken, voor 22:00 uur nog niet op bed. Morgen wel vroeg naar school. Mijn ritme is hier nog niet op ingesteld.

Vandaag mijn moeder gebeld met WhatsApp video, heb ik haar de omgeving en de familie laten zien. Zo is ze helemaal op de hoogte waar ik ben en helemaal gerust gesteld. Het adres is wel apart, geen straat en huisnummer, het huis heeft de naam 'Mas Bohigas'. Voor de post: Serra Garcia, Mas Bohigas, Veinat Estrabaus, Sant Sadurni de l'Heura 17118

Dinsdag ben ik jarig, ik zal een traditionele Hollandse appeltaart maken. De kinderen verheugen zich er nu al op..