Het allerbelangrijkste, mijn T58 camper is goedgekeurd! Een hele opluchting anders moet men namelijk terugkomen. Hier is het keuringsstation alleen om te keuren, mocht er iets mankeren ga je naar de garage. Nadat de mankementen zijn verholpen, opnieuw afspraak maken bij Certio ITV. Ik was niet de enige die zijn/haar auto moest laten keuren. Ik stond daar met ca. 100 andere auto's, vrachtwagens, bussen en nog een Franse camper in de lange rij. Men rijdt hier zelf door de procedures heen. Eerst een stop waar het kenteken en de emissie werden gecontroleerd. Dan opnieuw aansluiten in de lange rij wachtenden voor de rest van de keuring. Hier werden de remmen en schokbrekers gecontroleerd, daarvoor moest de auto op een soort rollerbaan gaan staan met de wielen. Ook de verlichting, ruitenwissers, claxon en onderkant werd geïnspecteerd. Men moet zelf de handelingen uitvoeren, Sascha vond het doodeng, die kroop bibberend in een hoekje met alle herrie om ons heen. Er werden nl. 4 auto's tegelijk in een grote hal gekeurd. Lopende band werk voor de medewerkers, lijkt me geen gezonde baan. Alle medewerkers waren reuze aardig, de Spanjaarden mogen de Nederlanders graag. De meeste spreken wel een klein beetje engels, we komen er altijd goed uit. Elke week komen er wel Nederlanders om een auto of camper te laten keuren daar. Het rapport wordt doorgegeven aan de RDW, daar kreeg ik via de mail een bevestiging van.

's Middags gelijk doorgereden naar een camping in Parc Natural del Cadi-Moixero, onderaan de Spaanse pyreneeën. Een hele drukke dag dus, maar dat heb ik ook gedaan voor Sascha. Ze krijgt voor het braken in de auto een medicijn, dit helpt goed, maar die wil ik niet te vaak geven. Het plan is hierom een dag een stuk rijden en dan een paar dagen op dezelfde plaats blijven. Dit is overigens voor mezelf ook prettiger, kun je echt van de omgeving genieten en tot rust komen. De camping ligt prachtig in de bergen en bossen, vlakbij stroomt een rivier, wel wat anders dan de kust. Ook het weer is niet zo mooi dan aan de Costa, vandaag bewolkt en vannacht was er zelfs onweer met hevige regen. Sascha vindt deze nieuwe omgeving reuze spannend met allerlei (dieren)geluiden uit het bos en hondengeblaf in de verte. Elke vogel wordt bekeken en soms met een blaf en grom begroet. Momenteel blijft ze het liefste zoveel mogelijk veilig in de camper, niet zo erg met dit weer. Zelf ook even pas op de plaats, vanwege hoofdpijn. Toch enigszins druk gemaakt of de keuring wel goed zou gaan, gelukkig is dat achter de rug.

De tijd gaat snel, ik ben toch zo'n 6 weken aan de mooie kust geweest. Elke dag gewandeld langs het strand, Sascha kon daar heerlijk rennen en met andere honden spelen. Deze camping is zo goed als uitgestorven momenteel, hier komen veel campers voor een nacht staan. In het weekeinde komen er wel mensen die een vaste staanplaats hebben voor de caravan. Maar de eigenaren, broer en zus zijn wel ontzettend hartelijk en behulpzaam. Morgenavond zingt er een koor in een oud klooster hier vlakbij. Ik heb besloten daar naartoe te gaan, een taxi besteld voor halen en brengen. Sascha kan prima alleen in de camper, als ik terugkom ligt ze meestal gewoon te slapen. Alhoewel ze soms wel een papier ergens heeft weggegraaid en die helemaal aan flarden gescheurd. Dat is een van haar favoriete ondeugende puppy spelletjes. In deze korte tijd zijn we al een onafscheidelijk koppel geworden, ze volgt me goed en komt als ik roep.