30 dagen camping Ampolla Playa

Mijn verblijf hier op deze camping is alweer 30 dagen, qua prijs gunstig 30 dagen = 20 dagen betalen. Het is een kleinschalige camping, gerund door een Spaanse man, die hier geboren is en getrouwd met een Nederlandse vrouw. De camping ligt aan de kust, vlakbij het Parc Natural del Delta de l'Ebre. Hier leven vele watervogels, zoals flamingo's, witte reigers, zwarte ibis, vele steltlopers, bijeneters en nog vele andere soorten. Doorgaans is het hier lekker rustig, behalve in de weekeinden, dan komen er vele Spaanse families. De meesten zijn nogal luidruchtig tot laat in de avond. Ze houden er een ander levensritme op na, zo wordt er vaak 's avonds laat nog de BBQ aangestoken, meestal lig ik dan al in bed. Het is een komen en gaan van vakantiegangers hier. Veel Nederlanders, Belgen, Engelsen en Zwitsers komen hier voor een kort verblijf. Met mijn puppy Sascha heb ik veel aanspraak, ze heeft dan ook een aandoenlijk snuitje. Ze leert snel, ze komt als ik haar roep en zit als ik dat vraag. Gisteren voor de laatste keer naar de dierenarts geweest, voor de inenting tegen hondsdolheid. De diarree was erg hardnekkig, ze bleek ook andere parasieten te hebben. Na een nieuwe kuur lijkt het nu eindelijk verbetert en is ze in gewicht toegenomen. Ze was zelfs afgevallen, als bezorgde 'moeder' schrok ik daar erg van. Ze weegt nu 3,8 kg, een klein dametje dus. Voor de wagenziekte heb ik tabletten gekregen, niet zo gezond misschien, maar over een tochtje van 30 minuten spuugde ze wel 6x. De homeopatische en aromatherapie middelen hielpen niet. Dat was geen doen met rijden, steeds stoppen om de boel op te ruimen. Ik hoop zo dat ze er overheen groeit.

Het kleine kustplaatsje l'Ampolla was vroeger een vissersdorpje. Jaarlijks wordt er hier een Oesterfeest gehouden. Zo ook afgelopen zondag, duizenden mensen kwamen daarop af. 5 Oesters, een glaasje prosecco en een rieten hoed voor 5 euro. Ik heb mij laten vertellen dat er 250.000 oesters zijn verkocht! Zelf hou ik niet van zo'n zoute schelp, maar veel mensen vinden het een delicatesse. Het was een gezellig festival, met live muziek en er werd ook gedanst op straat.

De delta is een grote vlakte waar veelal rijst wordt verbouwd. Vele rijstvelden zijn al voorbewerkt en worden momenteel onder zoet water gezet. Ik heb geen idee waar dat water vandaan komt, want het regent hier bijna niet of nauwelijks. In juni worden de rijstvelden beplant, dat schijnt een hele happening te zijn. Met de hand worden de plantjes in de grond gestoken. Hier kun je de rijst van de delta overal kopen. Er zijn hier meerder festivals, zo was er verleden week zondag een optocht met versierde paarden en karren. Ook veel boerenkarren, de betekenis heb ik niet kunnen achterhalen. Het was een pracht gezicht, paarden versierd met mooi tuig en vele bellen.

Donderdag vertrek ik hier, steeds korte stukjes rijden op weg naar het APK keurings station, dat heet hier ITV. Als dat eerst maar achter de rug is, dan voel ik me wat vrijer. Het plan is om dan via Frankrijk naar Nederland te rijden, dat heb ik eerder vermeld. Het is hier elke dag prima weer, zo'n 19 tot 23 graden, precies goed voor mij. Vandaag een bewolkte dag, de was gedaan, hoop wel dat het zonnetje uiteindelijk doorbreekt, want natte was in de camper, dat is nogal ongemakkelijk.

Puppy avonturen in de camper

Net als een kersverse ouder van een baby, ben je met een puppy ook de hele dag zoet. Sascha moet nog veel leren en ze vindt alles reuze interessant. Ze is voor niets of niemand bang, gelukkig maar geen getraumatiseerd hondje. Ondanks dat ze met haar broertje en zusjes was gevonden in de bergen, ergens gedumpt door iemand. Ze heeft er blijkbaar niets aan overgehouden. Een camping is een ideale plek voor een pup om te socialiseren. Hier zijn vele geluiden en indrukken die ze kan opdoen. Veel kinderen, die willen haar wel aaien, ook vele andere hondenbezitters, maar ook fietsen, ballen en auto's leert ze kennen. Elke hond rent ze enthousiast op af. Ze heeft ook een goede neus, zoals elke hond en ruikt alle etensgeuren hier op de camping. Het liefste likt ze de pannen en borden schoon, welke veel mensen buiten neerzetten. Gelukkig is ze klein en vaak moet ik haar een stuk van de camping afdragen, want lopen lukt haast niet. Ze blijft bij elke tent of caravan stilstaan, kijken of er nog wat te snaaien valt. Verleden week naar de dierenarts geweest voor de inentingen en haar paspoort. Volgende week de laatste voor Rabiës, anders mag ze niet mee de grens over. Daar zijn strenge regels voor in Europa, zo mag ze pas na drie weken na de inenting de grens over. Mijn leven is dus in erg rustig vaarwater gekomen. Vaak korte stukjes wandelen langs het strand. Ik wil haar leren achterop de fiets mee te nemen, maar dat vindt ze doodeng. Geduld beoefenen, ook een uitdaging. Helaas is ze ook wagenziek, overgeven, kwijlen en bibberen. Ik hoop maar dat dat snel overgaat, want ziek zijn in de camper daarmee kom ik niet ver.

De zon laat zich al een paar dagen niet zien, die schijnt volop in Nederland hoor ik op het nieuws. Tegenwoordig is het wel fijn met internet, kan ik via de radio app naar elke Nederlandse zender luisteren. Hier vooral veel wind vanaf zee en af en toe regen. Woeste golven beuken op het strand en over het trottoir heen. Dat betekent dat er enorm veel stof en zand over het land wordt geblazen. Alles op de camping zit onder een dikke laag vuil. Ik kan niet meer door mijn ramen heenkijken. Als ik straks weer op pad ga, eerst langs een wasplaats. Die zijn er hier overigens voldoende langs de grote weg. Door het slechte weer zit ik voornamelijk binnen, de Paasdagen zijn hierdoor een beetje eenzaam verlopen. Dat wekt wel een weemoedig gevoel bij me op en de vraag rijst dan weer op. Hoe nu verder, op welke plek kan ik mij vestigen, waar zal ik mij opnieuw thuis kunnen voelen? Een grote ommezwaai maken, zoals ik heb gedaan is een hele uitdaging. Steeds opnieuw ga ik terug naar het vertrouwen waarmee ik mijn tocht ben begonnen, uiteindelijk komt het goed.

Mijn eerste plan was om naar Italië te gaan. Daar kom ik van terug, ik heb gelezen en gehoord dat het een enorm duur vakantieland is. Volgens een vergelijking op ANWB is het kamperen daar het duurste in Europa, hiermee zijn ze Zwitserland voorbij gegaan. Mijn plan is om naar Frankrijk te gaan, ook mooi en niet zo ver. Mede gezien de wagenziekte van Sascha. Ik wil dan Lourdes aandoen, lijkt me ondanks de drukte toch wel mooi om eens mee te maken. Tevens ga ik een bezoek brengen aan Plum Village, het boeddhistisch centrum van Thich Nhat Hanh. De Vietnamese monnik welke de mindfulness heeft geïntroduceerd. Hij heeft enorm goed werk gedaan in zijn leven, zoals pleiten voor de vrede tijdens de oorlogsjaren. Hij heeft tevens enorm veel prachtige en wijze boeken geschreven (ca. 60) heel erg op de praktijk gericht. Thich Nhat Hanh is in de negentig en ik heb gelezen dat hij inmiddels terug is in Vietnam, waar hij jaren uit verbannen is geweest. Hier zal hij zijn laatste dagen slijten.

Sascha is weer toe aan haar wandelingetje, ze moet er vaak uit, ze heeft nl. diarree. Ik zal op aanraden van dierenarts Sylvia (dochter van mijn zus Agaath) haar ontlasting laten checken op Giardia. Ze leert wel snel, 's nachts wekt ze me als ze naar buiten moet om te plassen of poepen. Ze heeft alleen de 1ste 2 nachten in de camper geplast. Ik had hier al rekening mee gehouden en handdoeken neergelegd. Goed toch!

Een nieuwe liefde

Een nieuwe liefde gevonden hier in Spanje, Catalonië zondag 7 april. Ze heeft 4 pootjes, is 3 maanden oud, ze heeft een miniscuul staartjes, een hang- en een staand oortje, roodbruine vacht en ik noem haar Sascha. In december voor mijn vertrek naar Nederland was ik al een paar keer bij de hondenopvang Stichting Arca langs geweest. Het is een honden opvangcentrum hier in Spanje, welke voornamelijk draait op vrijwilligers. Heel liefdevol worden de door Spanjaarden gedumpte honden opgevangen. Hoe de Spanjaarden met dieren omgaan is echt verschrikkelijk. Zaterdag was ik al gaan vragen om een hond te adopteren en gelijk een dagje gaan helpen. Die dag werden er al 3 honden binnen gebracht. Een teefje met waarschijnlijk een gebroken pootje, met een puppie van een paar dagen oud. Een prachtige pup stond aan een boom vlakbij vastgebonden en een reu van misschien 2 jaar oud. De honden worden allemaal nagekeken door een dierenarts, zij komt wekelijks langs voor inentingen en eventuele behandelingen. Een dierenarts uit Nederland komt een paar keer per jaar langs om te steriliseren en castreren. Veel vrijwilligers komen uit Nederland, de oprichtster Carmen is een Spaanse vrouw. Ze doet dit werk nu al 18 jaar, er komt geen einde aan zuchtte ze zaterdag. Via FaceBook worden de dieren geplaatst, jawel voornamelijk in Nederland en Duitsland. Vrijdag worden er opnieuw honden naar Nederland vervoerd. Ook zo'n probleem, want een chauffeur heeft het laten afweten, nu moet Carmen waarschijnlijk zelf gaan rijden, terwijl ze tot over de oren in het werk zit.

Een van de vrijwilligsters die er zaterdag ook was komt uit Engeland, haar naam is Mave en woont hier al 17 jaar. Ze help de stichting 3 dagen per week. Er wonen hier vele Engelsen, wekelijks drinkt een groepje Engelsen koffie met elkaar. Zo ook vandaag en Mave had me uitgenodigd, dat was gezellig en zo kon ik vragen hoe het is om hier te wonen. Het is een leuke plaats aan het strand, ik sta hier op een kleinschalige camping, 50 meter lopen naar het strand.

De pups gaan eerst naar een andere opvang waar ze worden gesocialiseerd met andere honden en katten. Dit is bij een Spaanse man thuis, in de heuvels hier vlakbij. Zaterdag stuurde hij foto's van 3 puppies die beschikbaar waren. Van een foto kan ik geen hond uitkiezen, dus zondag kon ik langskomen. Een beestenboel van jewelste daar! Maar ook heel liefdevol en met alle toewijding worden de dieren daar behandeld. Alle 3 de puppies kon ik bekijken, aaien en even mee spelen. Mijn voorkeur was een teefje en het is dus dit schattige hondje geworden. Mijn idee was om eerst even te gaan kijken en kennismaken met een hondje, dan alles in de camper in orde maken en het beestje ophalen. Maar nee, Carles zei in gebrekkig engels: 'This one okay?' I said: 'Yes okay'. Daarmee was de deal gesloten en kreeg ik de pup gelijk mee. De afhandeling gebeurt bij Carmen, zoals paspoort, de resterende inentingen e.d. Had ik ineens zondag een pup in de camper, helemaal vergeten wat voer te vragen.. Ik heb in de camper een inklapbare boodschappenbox, deze dient zolang als mandje. De eerste dag maar een blikje tonijn gevoerd, ze lustte het prima. Maandag naar een dierenwinkel in een dorpje vlakbij gereden. Voer, een tuigje en antivlooi gekocht. Ze is wel wagenziek, dat vond ik wel zielig. Voorlopig blijf ik minimaal 3 weken hier op de camping. Het is een mooie plek hier en zo kan ik haar van alles leren, wat wonderbaarlijk snel gaat. Ze loopt al goed mee aan het tuigje en poept en plast buiten. Ze piept niet, ik kan gewoon weggaan uit de camper om te douchen of boodschappen doen. Bij terugkomst ligt ze heerlijk te slapen.

Hier op de camping worden honden toegestaan, zo spreek ik vele andere hondenbezitters. Zo ook vandaag, een jong stel uit Tsjechie hadden zondag een hond in de bergen gevonden. Een reu, waarschijnlijk gedumpt, van ca 9 jaar oud, ze hebben hem meegenomen en gaan hem houden. Ze zijn al bij de dierenarts geweest en alles is in orde gemaakt. Geweldig toch, er zijn ook zoveel goede mensen op de wereld.

Morgen ga ik met Mave mee naar de opvang, opnieuw een dagje helpen. Er is van alles te doen, al is het maar met de honden knuffelen en spelen. Zodat de dieren vertrouwen krijgen in de mensen.

Mocht er iemand zijn die een hond zou willen adopteren kun je kijken bij Stichting Arca, ook via FaceBook. Het is een betrouwbare en liefdevolle organisatie. Donaties voor voer, inentingen en het vernieuwen van de hokken zijn ook zeer welkom. Er is altijd geld nodig!

De koffers weer gepakt

Terug naar mijn mobiele huis op wielen. Morgen, maandag 1 april om 6:00 uur vertrekt mijn vlucht naar Barcelona. Vroeg opstaan dus, vooral nu de zomertijd is ingegaan. Uiteindelijk ben ik zo'n 3,5 maanden in Nederland gebleven. In de koude, natte winter, dat viel me wel enorm tegen. Het natte klimaat blijkt niet zo fijn voor mijn ledematen te zijn. Maar ik denk dat iedereen wel verlangd naar de lente. Verleden week hadden we al een paar mooie dagen, dat was genieten. Ik ben heel benieuwd hoe ik mijn camper zal aantreffen, deze heeft al die tijd buiten gestaan. Ik ga er met een dubbel gevoel naar terug, het blijmoedige gevoel is een beetje verdwenen. Hopelijk warmt de Spaanse zon me weer snel op en ontdooit die de kilheid in mijn lijf.

De weken zijn wel snel voorbij gegaan, ik heb bij mijn zussen en vriendin gelogeerd en op 2 verschillende huizen met hond gepast. Hierbij nogmaals heel veel dank voor de gastvrijheid en de gezelligheid. Ondanks het slechte weer heb ik een gezellige tijd achter de rug. Vandaag mijn moeder van 96 jaar gedag gaan zeggen, daar kwam wel een traantje bij vrij. Ook mijn zussen en zwagers gedag gezegd en een laatste nacht bij mijn vriendin. Vanaf nu ben ik opnieuw op mezelf aangewezen. Vaste plannen heb ik niet, eerst aldaar weer even wennen.

Straks vroeg naar bed, de taxi rijdt om 03:30 uur voor, hopelijk slaap ik nog een paar uurtjes.

Ik zal jullie weer regelmatig via de blog op de hoogte houden van mijn avonturen. Inmiddels staan er 99 personen op mijn mailinglijst. Of iedereen mijn verhalen leest, dat weet ik natuurlijk niet. Ik kan wel zien hoe vaak een verhaal gelezen is, maar niet door wie. Sommige verhalen worden vaker dan 110 x gelezen, dat stimuleert me wel om te blijven schrijven.

Hummelo, wandelen in regen en wind met hond Skip

Hummelo, nooit van gehoord zullen veel mensen denken. Nou ik had er ook nog nooit van gehoord, maar het ligt in De Achterhoek, vlakbij Doesburg, Doetinchem en Zutphen. Heel mooi is het hier, met vele landgoederen, bosrijk en oude stadjes. De Hollandse rockband "Normaal" komt hier ook vandaan, er is zelfs een standbeeld voor deze band hier opgericht. Nog geen 500 meter van dit huis vandaan, een levensgroot en in brons gegoten beeld, van de 4 bandleden in hun jonge jaren. Hier verblijf ik momenteel in een mooi huis en pas op de hond Skip en poes Joekel. Heel aangenaam gezelschap, Skip is een prachtige hond, een kruising tussen een Husky en herder. Ze heeft van die mooie, lichtblauwe Husky ogen en de staart van een Husky, heel sierlijk. Ik was gelijk verliefd op haar. Ze luisterde vanaf de eerste dag al goed naar me, dat vind ik steeds zo bijzonder! De baasjes zijn op wintersport, een leuke ruildienst zo. Via mijn blog heb ik Ineke leren kennen, de buurvrouw hier, ze heeft mij gevonden op campertype. T58 vriendin geworden zeg maar, leuk toch? Zo kan het dus gaan als je in de vrijheid leeft.

Weerbericht vandaag: regen, natte sneeuw, hagel en harde windstoten. Echt blij kan ik daar niet van worden, maar hond Skip geeft er niet om. Als ik vraag: "Ga je mee wandelen", staat zij kwispelend voor de deur. Nou ja, regenjas aan, waterdichte schoenen, handschoenen en wandelen maar. Het is inmiddels hier op de bospaadjes wel een modderpoel geworden, bij thuiskomst de kachel aan en alles laten drogen. De zon heb ik wel besteld, daar hebben meer mensen behoefte aan volgens mij.

Mijn camper staat vlakbij Barcelona, hoop dat hij de winter goed heeft doorstaan. Ik vlieg in de week van 1 april weer terug, ik hoop dat het mooie weer dan wel begint. Met regen en wind in de camper is geen pretje nl. Ook openen de campings dan weer een voor een. In de winter zijn de meeste dicht, een ongezellige boel. Bij aankomst in Spanje wordt het een uitzoekerij, want mijn camper moet elk jaar APK gekeurd worden. Dat kan ook in Spanje, maar eerst moet hij een onderhoudsbeurt krijgen. Zal vast wel goed komen, maar het moet wel gedaan worden voordat ik op pad ga. Ik zal eens bij de ANWB informeren voor handige tips of betrouwbare adressen. Vaste plannen voor het nieuwe seizoen heb ik nog niet, ik leef een beetje van dag tot dag. Zie wel wat er op mijn pad komt, alhoewel het verlangen naar een eigen vaste plek wel steeds aanwezig is. Waar deze plek is, daar ben ik nog niet over uit. Want deze winter in Nederland is me erg tegen gevallen, veel pijn in lijf en leden gehad. Een warm klimaat lijkt me beter om te verblijven. Wie weet wat de toekomst brengen zal?

Hond Skip zit voor me en kijkt me aan of we naar buiten kunnen. Met de regen en wind niet zo aanlokkelijk, regenjas en schoenen aan en verstand op nul.

Cultuur in Utrecht

Voor het eerst in mijn leven woon ik in een stad. Als je van uitgaan houdt, loop je hier gewoon de hoek van de straat om. Naast alle café's en eettentjes is er van alles te beleven. Zo zijn er muziek-, dans- en theatervoorstellingen. De oude binnenstad van Utrecht heeft ook vele mooie oude gebouwen, o.a. kloosters en kerken. In de kerken kun je ook vele gratis muziek uitvoeringen bezoeken. Aangezien ik een enorme klassieke muziek liefhebber ben, heb ik al vele mooie concerten bezocht. In de Domkerk is elke zaterdagmiddag een gratis concert, soms alleen orgelmuziek. Verleden week zaterdag werd een werk van J.P. Sweelinck uitgevoerd en gezongen door de Domcantorij. Op zondag speelde in de Gertrudiskathedraal 'Syrene', een saxofoonkwartet bestaande uit 4 jonge vrouwelijke muzikanten. Ze hebben gestudeerd aan de Nederlandse Strijkkwartet Academie, omdat er geen oude muziek voor de saxofoon bestaat. De saxofoon is nl. rond 1845 ontwikkeld door de Belg Adolphe Sax. Veel muziek geschreven voor een strijkkwartet zijn heel goed te spelen door de sopraan-, alt-, tenor- en baritonsaxofoon. Zo leert men telkens weer iets nieuws. Elke vrijdagmiddag kun je naar Tivoli Vredenburg voor een gratis lunchconcert. Leerlingen van het conversatorium Utrecht, het strijkorkest, speelde muziek van componisten uit het vroege Wenen.

Mijn doopnaam is Catharina Maria, nu staat hier in Utrecht de Catharinakathedraal. Wie was eigenlijk de heilige Catharina, daar had ik mij nog nooit in verdiept. Ze behoort tot de noodhelpers, ze had haar trouw aan het geloof gezworen. Toen ze weigerde om de 2e dame aan 't hof van de keizer te worden werd ze gemarteld. Maar de martelwerktuigen gingen stuk, de brandstapel waaide uiteen en de bliksem vernielde het rad met spaken. Uiteindelijk is ze op 25 november 307 onthoofd, haar lichaam bleef na haar dood nog in goede staat. Gisteren een kerkdienst in de Catharinakathedraal bijgewoond, af en toe bidden en een kaarsje opsteken in een kerk kan geen kwaad.

Gisterenavond was er een uitvoering in de Geertekerk, deze kerk is hier vlakbij. Daar wordt elke maand een uitvoering gegeven door Bachcantates Utrecht, een groot orkest met koor. Cantate 81 van J.S. Bach 'Jesus schläft, was soll ich hoffen' werd uitgevoerd. Vooraf werd het verhaal verteld waarop het muziekstuk is gecomponeerd. Heel leerzaam en een geweldige uitvoering.

Mijn zus Ina en ik hebben de tentoonstelling Caravaggio in het Centraal Museum bezocht. Schilderijen uit Rome midden 1600, veelal voorstellingen uit de bijbel. Zo gedetailleerd geschilderd, sommige een beetje te luguber om naar te kijken. Meesterwerken, ongelooflijk hoe ze dat op het doek konden vastleggen, het was zeer de moeite waard.

Zo is er elke dag wel iets om te beleven, met de dagelijkse wandelingen met de hond gaat de tijd snel voorbij. Het koude weer ben ik wel een beetje zat eerlijk gezegd. Ik verlang alweer naar het voorjaar en wat warmte. Mijn pijnlijke benen, heupen en zere handen helpen ook niet echt mee. Af en toe zie ik de toekomst een beetje somber in, hoe nu verder. Welke plannen ga ik maken, wat is het juiste pad. Hopelijk schijnt straks het zonnetje weer en wordt het allemaal wat draaglijker.

Zondag a.s. 10 februari is er een jubileum uitvoering van het Kathedrale koor Utrecht. Een koor bestaande uit kinderen en mannenstemmen. Het concert begint om 15:30 uur in de St. Catharinakathedraal. Het zou leuk zijn om samen met iemand hier van te gaan genieten. Meer informatie op www.kathedralekoorutrecht.nl Als je mee wilt, geef maar een seintje, leuk!

Oppassen op huis en hond in Utrecht

Winter in Holland! Vandaag sneeuwt het flink in Nederland, een prachtig wit tapijt bedekt de stad. Momenteel verblijf ik in Utrecht waar ik 4 weken het 'baasje' ben van Suki. Suki is een bastaardhond uit Spanje, een mix van o.a. Podenco, een Spaanse jachthond. Het jachtgedrag zit er nog flink in, een poes of kat wordt al vroeg geroken. Het liefste rent ze er naartoe, de riem wordt dan flink aangetrokken. Ze is gek op spelen met de bal, dan ziet ze niets meer om zich heen, helemaal opgaan in het spel. Ze luistert erg goed en valt niemand lastig, ook andere honden vindt ze niet interessant. Gisteren zijn we met de trein naar Culemborg gegaan, heerlijke wandeling gemaakt langs De Lek. Het was een mooie zonnige dag, echt prachtig zo langs het water met de rijp op de bomen. Ik heb 17.000 stappen gemaakt, dit is ongeveer 12 km! Ik stond er zelf van te kijken, 's avonds had ik eigenlijk geen zin meer in het laatste rondje voor het slapengaan. Maar ja, met een hond moet je wel naar buiten. Een warme douche en heerlijk slapen na een dag buiten.

De weken gaan snel voorbij, ik vermaak me prima. Zo was ik in het huis van mijn zus Agaath in Driebergen, terwijl zij van de zon op Tenerife genoten. De katten van dochter Sylvia hielden me gezelschap. Het is daar een prachtige omgeving, met vlakbij het Bomenmuseum, het Von Gimborn Arboretum. Een mooie verzameling bomen en struiken van over de hele wereld. Een aantal jaar geleden hebben we hier een zussendag gehouden, mijn overleden zus Jopie was daar ook bij. Als ik door dit mooie park wandel, moet ik aan haar denken. Ik ben dankbaar dat we jaarlijks een zussendag houden. Zo vaak zijn we niet met z'n allen bij elkaar, hopelijk houdt de traditie stand. Agaath, kleindochter Sanne en ik zijn later ook met elkaar hier naartoe gegaan. Sanne is inmiddels ruim 2,5 jaar en rende vrolijk door het park, op zoek naar de kabouters die zich voor ons verborgen hielden.

Schaatsen is een favoriete bezigheid van mij. Gisteren kon er op De Groene Jonker, een ondiep water vlakbij mijn vorige woonplaats, al worden geschaatst. Zo balen, nu ben ik in Utrecht en heb ik dat moeten missen!.. De woning in Utrecht ligt vlakbij de Singel, maar die zal niet zo snel dichtvriezen. Wel bijzonder deze woning midden in de stad, je hoort hier geen verkeer of andere stadsgeluiden. Sinds afgelopen zaterdag ben ik hier, zo lief, de eigenaresse van mijn voormalige huis op Dolce Vita heeft me hierheen gereden. Voorlopig heb ik een leuke plek en kan ik Utrecht en omgeving ontdekken. Met hond Suki als gezelschap en wandelmaatje.

Gelukkig Nieuwjaar!

Lieve lezers, ik wens jullie allen een heel mooi, gezellig, avontuurlijk maar vooral gezond 2019! Alle plezier begint met onze gezondheid, daarom opnieuw gezonde voornemens: Gezond eten, voldoende bewegen en weinig stress. Het reizen brengt wel enigszins spanning met zich mee, dat zal ik toegeven. Wat ik vooral nog steeds lastig vind, dat ik geen eigen plek meer heb. Dat gevoel valt af en toe weg, maar is deze winter wel weer aanwezig. In de winter in de camper verblijven vind ik niet echt comfortabel. Voor 2019 hierom een extra wens, een leuke plek vinden, welke als thuisbasis kan fungeren. Wie weet, loop ik tegen een Tiny House of een vakantiewoning aan ergens in de natuur?

Ik heb heel gezellige feestdagen gehad met mijn familie en vrienden, dankbaar voor alle gastvrijheid. Samen met mijn moeder ben ik naar een voorstelling geweest van de Zandtovenaar in de kerk in Nieuwveen. Zijn 2 dochters zongen prachtige kerstliederen en Gert van den Vijver maakte daar prachtige taferelen bij in het zand. Na afloop gingen we hem groeten, vooral moeder is nl al jaren een trouwe fan. Elke uitzending op TV kijken we wel. Hij kwam bij moeder zitten en een leuk gesprek kwam op gang, moeder is helemaal 'verliefd', leuk toch?

Momenteel ben ik bij mijn zus Maria in Niehove, Groningen. Het was hier redelijk rustig, op het carbid schieten na, dat is een traditie op oudejaarsdag hier in het noorden. De harde knallen vond ik wel heftig, poezen ook bang, die slopen door het huis. Deze week gaan we schaatsen met de kleinkinderen van Maria, wel suf, liggen mijn schaatsen nog in Dolce Vita. Dan maar een stel huren op de baan..

Volgende week ga ik terug naar Driebergen, mag ik in het huis van zus Agaath. Die gaan heerlijk een weekje naar de zon, met dochter, schoonzoon en kleinkind Sanne.